Je moet het lot niet tarten, zei mijn vader vroeger, als ik er weer eens op uit was om tot het uiterste te gaan. Ik denk nog vaak aan mijn vader en zo hoor ik dan al die uitdrukkingen weer die hem zo typeren, waarvan tarten er een is. Nooit hoor je iemand het werkwoord tarten nog gebruiken, terwijl mijn vader er wijze levenslessen aan ophing, maar je er ook mee kon waarschuwen: tart me niet, jongen! Op zo’n moment noemde hij me geen Binkie of hé kikker en wist ik genoeg: Wegwezen hier! Sakkerloot!
Op vrijdag de dertiende is dat ook een goede raad, tart het lot niet, laat het los, hou je er niet mee bezig, lees er niet over, ga over tot de orde van de dag en kijk vooruit naar zaterdag de veertiende. Eerlijk gezegd word ik daar ook niet vrolijk van, want morgen is de dag dat er geen intocht is van Sinterklaas. Eerst al geen Zwarte Piet meer en nu moet Sinterklaas ook nog digitaal. Ik heb gisteren een filmpje gedeeld van de rijtoer van vier jaar geleden, toen niemand nog enig idee had wat ons boven het hoofd hing en wat nu wereldwijd is neergedaald. Het is maar goed dat je niet alles van tevoren weet.
De Zwarte-Pietendiscussie kan nu wel een jaartje in de ijskast, dacht ik nog en dan gaan de bibliotheken hem in de ban doen. Is misschien maar beter ook. Wat hebben we eraan anderen te schofferen terwijl er genoeg manieren zijn om tradities vrolijk te vieren en er samen een inclusieve samenleving van te maken, want die kant gaat het hoe dan ook op gelukkig, al weet niemand hoe lang het nog zal duren voor de Negende van Beethoven in vervulling gaat. Ach, wat zalmen ervan zeggen (Kees Stip RIP). De escaperooms gaan open en de politieorganisatie rammelt, kopt de krant, terwijl ik altijd dacht dat een escaperoom op slot moest zitten en de politie alleen rammelt met haar handboeien, maar goed. Doe voorzichtig vandaag, want voor je het weet lig je in het ziekenhuis en draag je bij aan de bezettingsgraad. Fijne dag toch! Hou je veilig!
Ate Vegter, vrijdag 13 november 2020
ate vegter 