2009 2020: Een raar jaar

Dit is de laatste schoolfoto van Sofieke op Oecumenische Basisschool De Binnendijk. Volgend jaar gaat ze naar de middelbare, zoals dat tegenwoordig heet. Wij zijn samen al druk bezig met het kiezen van de school. Wordt het het lokale Bernard Nieuwentijt College met aandacht voor dyslexie in Monnickendam, de creatieve mbo Triade met mode en kunst in Edam, het groene Clusius College met dieren in Purmerend of toch een van de vele goede scholen in Amsterdam? We zullen het zien, maar zeker is wel dat Sofieke nu iets groots gaat afronden en straks een nieuwe start gaat maken met een van de belangrijkste en leukste perioden uit haar jonge leven. 

En verder? Het jaar is bijna voorbij en dat is maar goed ook. Nog nooit heb ik zoiets meegemaakt, maar ik ben dan ook van na de oorlog. Alle winkels dicht, alle kroegen dicht, een jaar geleden zou je het niet geloofd hebben, wanneer iemand het voorspeld had. Zo zie je maar dat dat wat je gelooft niets te maken heeft met de werkelijkheid zoals die door de tijd uitgerold wordt.

Kenmerkend is een gesprek van Jeroen Pauw met Mark Rutte waarin ze het hebben over de naderende verkiezingen en de onbedreigde positie van Rutte en waarin Pauw dan opmerkt: ‘Tja, wat kan er in die nog gebeuren?’ of woorden van gelijke strekking. Het is heel grappig om nu te zien. Beiden hebben nog geen idee wat hen en ons boven het hoofd hangt.

Ik kan mij nog herinneren dat Rutte al in zijn eerste persconferentie sprak over de anderhalvemetersamenleving en ik dacht serieus voor die paar weken hoef je toch niet een apart woord te introduceren? Niemand voorzag toen de ellende waarin we terecht zijn gekomen.

Hoewel, ellende? Ik realiseer mij steeds meer hoezeer wij in een bevoorrechte positie zijn. Mijn pensioen is onbedreigd, ons inkomen loopt gewoon door. We hebben geen zaak die we van de ene op de andere dag moeten sluiten. We ontspringen in de teststraat tot nu toe steeds de dans en ik vind het helemaal niet erg om zo weinig mensen te zien, nergens heen te gaan en in plaats van uit eten te gaan het eten te bestellen voor inname thuis. 

Ik ben zelfs met een gewichtsconsulente in zee gegaan om juist nu in deze tijd de broekriem wat aan te trekken en een paar centimeter in omvang en een paar kilo in gewicht achter mij te laten. Het is toch onzin dat ik al jaren met een flinke koffer door het leven ga met alleen maar buikvet? Wie zou zoiets doen?

We genieten van het leven zoals het is en we maken kleine afspraken voor zover het kan, maar minder dan geoorloofd is ook goed. Ik wens jullie allemaal een rustig verloop van 2020 en een aardig begin van 2021. Het hoeft allemaal niet zo spectaculair te zijn, dat weten we nu wel. Als het in 2021 weer iets normaler en daardoor weer iets leuker wordt dan is het mij al goed genoeg. Fijne dag. Fijne dagen.

Ate Vegter, 21 december 2020

zwemmend schrijven:
www.atevegter.wordpress.com/9

Advertentie