Ja, het mag een wonder heten, maar we zijn er even tussenuit. Je mag niet met z’n tweeën op bezoek, maar je mag wel een hotelletje boeken voor één nacht en dat is precies wat we gedaan hebben. Het is hier fantastisch, ik kan niet anders zeggen. Ik ben al gek op hotels, maar ik ben helemaal stapel mesjokke van lege hotels, waar je overal aan de achterkant van het bedrijf mag komen. Wil je mij een plezier doen, nodig mij dan uit bij een zo groot mogelijk bedrijf waar we samen de magazijnen, de keuken en de reparatieafdeling bekijken. De lobby en de rest van de voorkant interesseren mij minder.
Het is heel gezellig gisteravond en de voorbereidingen voor de toch ooit weer aanstaande opening gaan gewoon door en dat is mooi om te zien. We hebben een ommetje gemaakt door Makkum en dan zie je dat het nog een alleraardigst plaatsje is ook, met de Waag, de Zwaan, een hergebruikt postkantoor en zelfs een Doopsgezinde Vermaning. Geen wonder dat ik me hier thuis voel.
Vanmorgen is dan nog het spannends, want ik ben echt zo lang mogelijk in bed blijven liggen, maar ben er toch het eerste uit en naar beneden. Ik moet het licht zien aan te krijgen, zonder alle koelkasten uit te zetten en ik moet het koffiezetapparaat aan de praat krijgen, wat Michiel mij gisteren allemaal heeft uitgelegd, maar ja. Ik mag wel zeggen dat het allemaal gelukt is en nu is alleen nog het wachten op de eerste sneeuw, want dan moeten we er weer als de sodemieter vandoor.
Het is jammer dat de hele horeca dicht is, want anders zat hier misschien nog wel een ouder echtpaar, zo’n man in een vaal versleten pak met een vrouw in een iets te bloemige jurk, die dan mooi samen op drinken en dan toch een keer naar huis moeten, waarbij hij z’n portemonnee aan haar geeft om af te rekenen en ze hun jassen aantrekken en naar buiten strompelen, waarbij hij zwaar ondersteund wordt door haar. Dat heb je allemaal niet nu.
Ate Vegter, 6 februari 2021
Het liefst was ik dominee geworden:
www.atevegter.wordpress.com/60
ate vegter 