Mijn maagdelijk witte scherm voelt zich opeens thuis in deze zo veranderde wereld van warrelde sneeuw en huilende wind. Wel is er een pak van mijn hart gevallen nu Tommy net het kattenluikje laat klepperen. Lilly is de hele nacht binnen geweest. Ze gaat net naar buiten, schiet onder de tuintafel op een van de stoelen, neemt de zaak in ogenschouw en besluit onmiddellijk weer naar binnen te komen. Ik denk wel dat katten de gevoelens verwondering en verbazing kennen, maar ze doet in ieder geval wat ik prettig vind, ze komt weer binnen.
Tommy is op dat moment nog buiten. Hij is de hele nacht al weg en overvallen door de sneeuw. Nu is Tommy een koele, maar ik maak me druk over dat soort dingen en ga altijd uit van het ergste scenario, waardoor mijn leven barstensvol meevallers loopt, dat is de keerzijde.
Maar ik zeg het, Tommy komt terwijl ik schrijf naar binnen. Ik heet hem hartelijk welkom en streel zijn bevroren vacht. Hij is ijskoud. Waar zou hij de hele nacht gezeten hebben? Onder de boot is een waarschijnlijke optie, maar waarom is hij niet eerder binnen gekomen? Daaraan kun je zien dat Tommy een ras-optimist is en altijd uitgaat van het meest gunstige scenario. Je kunt hem dat niet kwalijk nemen, want hij heeft zo’n sneeuwjacht nog niet eerder meegemaakt en leest ook geen weerberichten. Zelfs buienradar is voor hem een groot geheim.
Hij heeft denk ik lekker geslapen, katten hebben hun dekentje immers altijd bij zich, en vanmorgen heeft hij nog even gewacht tot het zou opknappen en toen dat niet gebeurde heeft hij de stoute kattenlaarsjes aangetrokken en is hij op pad gegaan naar huis. Ik bedenk nu dat ik zijn sporen nog zou kunnen volgen om uit te vinden of die inderdaad naar de boot lopen, maar dan moet ik wel snel zijn, want ze beginnen al weer vol te lopen, zie ik. Zo begint de dag anders dan anders en toch beginnen ook alle dagen gelijk, zoals Paulus zegt, met koffie zetten, katten eten geven en een stukje schrijven. Dat laatste heeft ook hij regelmatig gedaan zoals wij weten. Fijne zondag. Blijf heel.
Ate Vegter, 7 februari 2021
Een lief meisje, een samenvatting:
www.atevegter.wordpress.com/61
ate vegter 