Zelden heb ik zo’n aangrijpend boek gelezen als Vreemdelingen met dezelfde droom van Alison Pick. Het verhaal speelt in Palestina in de jaren twintig van de vorige eeuw, zo’n honderd jaar geleden, en gaat over de eerste Joodse pioniers die zich daar willen vestigen om zo Erets Jisrael te stichten, de voorloper van de staat Israël. Ze hebben hun eerste kibboets in Kinneret bij het Meer van Galilea verlaten en zijn op weg naar een nieuwe plek bij Ein Harod. Ze hebben het land gekocht, maar de Arabieren laten zich niet zomaar verjagen, al zijn er ook goede contacten.
Het is een aangrijpend verhaal vanwege de intensiteit van de gebeurtenissen en de onderlinge relaties, waar ik niet te veel over kan zeggen, want hoe spannender ik het hier maak, des te groter is de kans dat het boek tegenvalt, dus ga het maar gewoon lezen met een open mind. (A mind is like a parachute. It only works when it’s open – Frank Zappa.) De structuur van het boek vind ik bijzonder en die draagt ook bij aan de spanning en aan de manier waarop je helemaal in het verhaal opgaat. Twee elementen verrasten mij daarbij, maar ook daar kan ik verder niets over zeggen, of je moet me beloven dat je het boek niet gaat lezen, dan maakt het natuurlijk niks uit.
Ik vind het een intrigerend boek, dat kan ik wel vertellen, omdat ik zelf in een kibboets gewoond en gewerkt heb, in 1977 en 1978 in kibboets Lahav, nu ook alweer bijna een halve eeuw geleden. Wat moeten we toch met de tijd? Kunnen we haar niet opsluiten? Het raakt daarom aan mijn eigen ervaringen. Ik vind de sfeer goed getroffen en vertrouwd, wat zelfs zover gaat dat ik er graag bij had willen zijn en in die tijd had willen leven. Dat is niet een heel slimme wens, want zou die in vervulling gaan, dan was ik nu natuurlijk hartstikke dood en daar heeft ook niemand wat aan. Blij dus dat het gewoon een boek is, een spannend boek, goed geschreven en op het eind meer en meer een pageturner, ook omdat je tot op het laatst niet weet hoe het afloopt, maar dat had ik misschien ook niet moeten zeggen. Ga het maar lezen. Een prachtig boek. Vijf sterren. Fijne dag. Rustig aan. Blijf negatief.
* Talking about Israël, wie weet welk anachronisme er in The Sound of Music zit?
Ate Vegter, 19 februari 2021
Giddy-up-go in Apeldoorn:
www.atevegter.wordpress.com/73
ate vegter 
Dat lijkt me een mooi boek! Ook mooi voor de boekenlijst van Mare wellicht. Groet, Ines
LikeLike
Zeker, met nog een interessant voordeel: hetzelfde verhaal wordt drie keer verteld vanuit een ander perspectief!
LikeLike