2080 Een fijne lunch

Ze zijn al een beetje op leeftijd. De man heeft een wat vale regenjas aan en de vrouw een kort jasje, net iets te vrolijk, maar passend bij het mooie voorjaarsweer. Hij kijkt een beetje kouwelijk, met z’n gedachten nog bij het ijs van vorige week. Ze zitten op het bankje op de sluis, tegenover de monnik van Rob Cerneüs. Hun elektrische fietsen staan even opzij, mooi naast elkaar. Ze zijn van hetzelfde merk en type, gezellig samen gekocht. De monnik glimlacht met zijn positieve blik op het leven en kijkt bewogen naar het wat oudere stel.

De man kijkt terug, recht in het gezicht van de monnik: ‘Die is ook blij dat het weer wat warmer is geworden,’ zegt hij voor zich heen, niet speciaal tegen zijn vrouw, maar ze reageert direct: ‘Ja, lekker hè, o, ik ben toch zo blij dat het weer voorjaar gaat worden. Ik heb echt helemaal genoeg van die kou, jij toch ook, hè? Ja, jij vindt het ook fijn, ik zie het aan je ogen.’ Ze lacht en stoot hem aan. Hij verblikt of verbloost niet, maar kijkt bijna jaloers naar het terras van De Waegh. Dan buigt hij even naar voren en kijkt langs haar heen naar de ingang van Beuqz. Er staat een loketje voor de deur, dat afhalen mogelijk maakt en de ingang blokkeert.

O, wat zou hij graag gewoon de kroeg in gaan en een biertje drinken, desnoods een kop koffie, en een uitsmijter bestellen en voor zijn lieve vrouw een gezonde salade. Hij beseft dat het er allemaal niet van komt vandaag: ‘Wat heb je bij je?’ ‘O ja, goed dat je dat zegt, ik was het bijna vergeten. Ik heb voor jou witbrood gedaan, dat mag je eigenlijk niet, maar je vindt het zo lekker, met roggebrood en oude kaas. En ik heb ook koffie.’ ‘Ik pak het wel even,’ zegt de man nu wat vriendelijker. Hij loopt naar de fietsen en tilt een boodschappentas van de Deen uit de fietstas. Dan genieten ze samen hun lunch.

Ate O. Vegter, 25 februari 2021

In memoriam Joost Zwagerman:
www.atevegter.wordpress.com/80