Ik heb al jaren een minibieb voor het huis staan. Eerst was het een plastic box van Ikea, toen ging het zo goed, toen werden het twee plastic boxen en toen zag ik op de rommelmarkt van de kerk in Monnickendam een mooi kastje en nu staat dat in weer en wind te overleven.
In het begin had ik allerlei regels, een hele uitleg van wat de bedoeling was en wat er allemaal kon: halen, brengen, lezen, ruilen, houden, geven, zolang het maar geen troep wordt kan eigenlijk alles. Toen heb ik de regels weggehaald want als alles mag dan hoef je dat niet uitdrukkelijk toe te staan.
Zo hebben mijn ouders mij ook opgevoed. Alles mocht zolang we er geen teringzooi van maakten. En dat is nu precies wat er misgaat. Ik zet de boeken netjes neer en een paar uur later is het een enorme puinhoop. Is er een liefhebber langs geweest. Alle boeken schots en scheef. Ik zeg er nooit wat van maar zet ze weer mooi in het gelid. Ik hang geen briefje op met Hou het netjes en ik wil het kastje ook niet schilderen in vrolijke kleuren. Het moet voor de buren draaglijk blijven, al die hobby’s van mij, ik val ze al genoeg lastig.
Over de buren gesproken (ssst!), van de week stond er opeens een heel opruiend boek in de bieb met de titel Waarom de buren nooit deugen van Marc van Roosmalen. Ik heb het gauw binnengehaald want voor je het weet krijg je er gelazer mee en bovendien wilde ik wel eens precies weten hoe het nu komt dat er hier in de buurt niemand deugt. Het komt allemaal door de soortvorming bij territoriale sociale primaten, las ik. Nu ik dat weet kan ik het wel weer terugzetten. Wil je ook een bieb beginnen? Doe het gewoon en hou het gezellig. Het gaat vanzelf lopen en je krijgt er ook leuke kletspraatjes mee en vaste klanten en af en toe een appeltaart. Waarvoor dank! Ik ben heel blij met alle boeken, maar troep gaat gelijk naar het oud papier!
Ate O. Vegter, 20 maart 2021
Eet-geen-dierendag en de kater van de Wijnroute:
www.atevegter.wordpress.com/104
