Het gaat al mis voor het goed en wel begint. Je weet misschien nog wel dat vroeger de winkels open waren en de scholen en de kroegen. Het was de tijd van de minimale millimeter-maatschappij, waarin je nog ongehinderd tegen elkaar aan kon hangen en ook de hele avond buitenshuis kon zuipen met je vrienden. De tijd dat je nog gewoon kon winkelen in de werkelijkheid. De tijd van zoenen, kussen, knuffelen, huggen, handen geven en omhelzen.
In die tijd ging Piep op vrijdag naar tekenles in Volendam en wij brachten haar daarheen en dan gingen wij een uurtje snuffelen in de kringloopwinkel, Lief bij de kleren en ik bij de boeken. Ik kocht boeken die ik nog niet gelezen had, boeken voor de verzameling en boeken voor de buitenbieb, waarvan ik vond dat iedereen ze zou moeten lezen. Het was een tijd van vrijheid en democratie en tijd speelde geen rol. Na de kringloop haalden we Piep weer op en dan gingen we ergens borrelen bij de buren of ze kwamen bij ons. Misschien weet je het nog.
Toen brak de pleuris uit en ging alles dicht. Dat is nog te doen, want dan blijf je gewoon thuis. Voor mij geen straf, want er is no place like home. Vervolgens ging de tekenles weer beginnen, maar de winkels nog niet open. Dat was afzien.
Nu kun je op afspraak winkelen. Private shopping, noemt Noppes dat. Ik heb keurig voor twee personen geboekt op de tijd van de tekenles. Wanneer we wegrijden ben ik wat gehaast, want ik ben net naar de sportschool geweest en wilde me nog even omkleden. Onderweg naar Volendam vraagt Lief of ik mijn toegangsbewijs bij me heb. Ik schrik, want ik heb helemaal niks bij me, geen private shopping voucher, geen telefoon en geen portemonnee. Ik wil meteen terugrijden maar Lief denkt dat we zo ook wel naar binnen mogen. Hoe vaak heeft zij al niet gelijk gehad?! Bijna altijd!
We gaan naar binnen. Lief naar de kleren en ik naar de boeken. Ik ben bezig in een boek van Meir Shalev en het is prachtig, maar ook een beetje zwaar en traag. Ik wil iets luchtigers, iets spannends, een bladdraaier. Ik vind na enig zoeken twee Sandra Browns om te lezen, een Komrij voor de verzameling en Mama Tandoori, Een roos van vlees en De eenzaamheid van de priemgetallen voor de buitenbieb. Lief heeft een blauwe mack van McGregor voor mij gevonden. We gaan Piep ophalen. Het is een heerlijke middag. Bijna als vanouds.
Ate O. Vegter, 21 maart 2021
Mijn vlegeljaren op de Mulo, een ellendige nietsnut:
www.atevegter.wordpress.com/105
Private shopping is toch alleen voor olierijke Arabieren?
LikeLike
😎 nu is het voor iedereen!
LikeLike