2120 Leren dromen

Het zal het voorjaar zijn, maar we zijn begonnen met wat nieuwe projecten. We doen mee aan Zon op Waterland, in de hoop dat hij dan ook wat vaker gaat schijnen en we laten het dak isoleren, zodat we nog minder energie nodig hebben. Maar het grootste project is de verbouwing van de kamer van Piep: het plafond gaat eruit zodat ze met de zolderruimte erbij een hele hoge kamer krijgt. Met een hoogslaper creëren we dan meer ruimte op de grond voor chillen en huiswerk maken, hopen we.

‘Ik wil dat mijn kamer al klaar is, pap, dat ik in slaap val en dat ik dan wakker word in mijn nieuwe kamer,’ verzucht Piep. Ik zou dat ook wel willen, want het is nog een hoop werk, maar ik probeer haar ook iets te vertellen over genieten van het proces en dat je kunt dromen en de vervulling van je dromen loslaat en zo. Ze kijkt me bestraffend aan en zegt: ‘Dat is misschien wel waar voor grote mensen, papa, maar kinderen hebben niet zoveel geduld als jullie en ook geen tijd. Ik wil echt dat mijn kamer nu al klaar is. Ik kan gewoon niet wachten! Dat snap je toch wel?’

Daar heeft ze wel een punt en misschien moet ík mijn ideeën loslaten en samen met haar verder dromen over hoe haar kamer er dan uit zal zien. Ik kan zelf ook nog wel wat dromen verzinnen: wat zou het heerlijk zijn als ik morgen een ommetje maak en dat het Galgeriet dan opeens een nieuwe, gezellige woonwijk is, met allemaal jonge, blije mensen die komen winkelen en eten in de oude stad, want corona is dan natuurlijk ook voorbij. En wat zou het heerlijk zijn als ik dan de krant opensla en er is zomaar een nieuw kabinet – precies dat kabinet waar ik altijd van gedroomd heb. Zo kan ik nog wel meer dingen verzinnen en ik geef Piep een dikke knuffel omdat ze mij opnieuw heeft leren dromen.

Ate O. Vegter, 3 april 2021

Nog een stukje – Schrijven en doorschrijven:
www.atevegter.wordpress.com/120