Als ik naar buiten kijk is de lucht grijzer dan grijs en het gras groener dan ooit. Wat leven we toch in een vruchtbaar Waterland. Maar hoe fijn het ook is dat de terrassen weer open mogen, met dit weer heb je er niks aan. Het voelt een beetje als de kerstdagen die in het weekend vallen. Je hebt twee vrije dagen die je toch al had. Daar schieten we niks mee op.
Toch zijn we in afwachting van grote veranderingen. Er gebeurt nu nog niks, maar straks des te meer. Nog even wachten, nog even binnen zitten kijken naar de betraande ramen en dan zal het mooie weer losbarsten. Dan zullen de terrassen aan de Haven en de Dijk weer vollopen, net als op Hemelvaart toen het ook prachtig weer was. Nog twee weken wachten en dan begint het EK voetbal. Gewoner kan bijna niet. Heel veel mensen zijn dan ook al gevaccineerd. Er komen nieuwe versoepelingen. Het gewone leven zal weer normaal worden, als een rivier die na een waterval weer tot rust komt.
Wat zullen we daarvan kunnen genieten. Dat gewone leven, waar we soms ook zo op kunnen mopperen, is opeens reden tot grote blijdschap. Het mag weer! Eindelijk kunnen we ons geld weer uitgeven. Eindelijk krijgen we weer normale inkomsten. O, wat hou ik toch van gewone mensen in gewone tijden onder gewone omstandigheden die gewoon op een terrasje zitten met een biertje of een wijntje of desnoods een kopje koffie. Wat zal dat heerlijk zijn.
Zal het echt die kant opgaan? Denk dan nog even aan het Huis aan het Water in Katwoude, inloophuis voor iedereen die met kanker te maken heeft. En wie heeft er niet met kanker te maken tegenwoordig? Mijn idee is – ik vraag het nog één keer – om van al dat geld dat je de laatste tijd niet hebt uitgegeven een klein bedrag over te maken op NL07 RABO 01625 12953 van Huis aan het Water en daarna een biertje te gaan drinken of een wijntje of desnoods een kopje koffie en weer te genieten van dat gewone leven. Fijne dag!
Ate Vegter, 29 mei 2021
Bijbaantjes:
www.atevegter.wordpress.com/181