Vanmorgen is Lief er als eerste uit. Ik snurk nog even lekker door want zo vaak gebeurt het niet dat ik lang uitslaap. Meestal ben ik er tussen zes en zeven uur wel uit. Mijn slaap-app van iPhone zegt dat ik gemiddeld 5 uur en 46 minuten slaap, dus dan is het wel lekker om af en toe even door te knallen, maar goed, dat allemaal terzijde, want even later komt Lief lachend naar boven, ik bedoel echt schaterend, met een appje op haar telefoon van (schoon)zus Ruth die ons hartelijk felicitaart met onze kristallen bruiloft. Ja dat is natuurlijk wel een vrolijk begin van de dag. We hebben er samen een kopje koffie op gedronken.
Gezellig met z’n tweetjes, want Piep logeert bij BenI, waar we gisteren heerlijk pizza uit eigen oven hebben gegeten. Dat brengt mij dan gelijk op ons huwelijkskado, want we moeten het toch onbewust hebben aangevoeld dat er iets speelde. BenI hebben in de tuin een prachtige pizzaoven van mijn pizzaoven.nl staan. Een schitterend ding, waarmee je op hout pizza’s bakt. Je kan er van alles in bakken, wat je normaal in de oven bakt, broodjes, appeltaart enzovoort, maar hij is met zo’n grote schep bedoeld voor het bakken van echte authentieke zelfgebakken Italiaanse pizza’s.
Die heb ik in een impuls onmiddellijk besteld, ook omdat de pizza’s zo lekker zijn. Levertijd 2 à 3 dagen, dus voor vandaag hebben we nu een echt goed cadeau en eind van de week kun je bij ons rustig een pizzaatje komen eten.
Goed, dat is het verhaal van de dag. We zijn vijftien jaar getrouwd en we zijn het allebei vergeten. Dat kun je gerust wel een goed huwelijk noemen. We dachten er van de week nog aan, dat heb ik net nog even gecheckt, maar dat helpt natuurlijk niks. Overigens moet ik nu wel steeds denken aan dat liedje wat je straks niet meer uit je hoofd krijgt: O sewiese wo sewiese walla kristalla krist o sewiese wo sewiese wies wies wies wies! Fijne dag!
Ate L. Vegter, 6 juni 2021
Een grote dreiging:
www.atevegter.wordpress.com/190

Dag Ate, “kennelijk” van FB van
het verhalenhoekje, wil ik je kont doen van mijn mis”dreun” : Ose Wiese Wose.
Mijn lief was zwanger van nr.
zoveel .
Iedere dag zong ik dit liedje met m’n mond op haar strakke dikke buik, in de hoop, dat, wanneer het nieuwe leven wat later in onze wereld rondwandelt, dit het liedje herkent aan stem ritme en melodie.
Het resultaat was opmerkelijk!
Vooruit, achteruit, snel of langzaam, niets was me te gek, echter, niente nada niets!
Nooit enige reactie op mijn maandenlange inzet gekregen. 😅
LikeGeliked door 1 persoon
Wat grappig! En wat een leuke herinnering! Je hebt het liedje zelf natuurlijk wel goed onthouden!😃
LikeLike
Leuk Ate! Benieuwd naar jullie pizza’s. X ines
LikeGeliked door 1 persoon
Je bent erbij! ❤️
LikeLike
Wij ook! Spannend! Kom maar langs!
LikeLike