Het gaat goed. Ik heb nu de helft van de tweede doos gedaan. Die begint met een dossier van mijn vader uit de jaren vijftig. Een dossier dat hem in zijn rol als vader en echtgenoot sterk beïnvloedt. Ik kan daar verder niet meer over zeggen dan dat de brief van Ria die daarbij hoort mij nog altijd ontroert. Het is hier en nu niet de plek om erover uit te weiden, maar dit dossier mag nog niet weg en gaat bij het fotoalbum dat ik gemaakt heb na het overlijden van mijn vader in 1985.
Knipsels over John F. Kennedy en Piet Mondriaan. Een outplacementregeling van Van Eeden en Partners, waarmee ik in 1987 bij AFS vertrokken ben. Startbaan management training van de Vrije Universiteit Amsterdam in 1989. Ik ken al die namen nog, Breg Engel, Anna Schmidt, Gabriëlle Groothuis, Hans Vermeulen, Bert Pley, Renée Neuteboom, wat een leuke tijd was dat! Situationeel leiding geven en werken op de eerste Apple Macintosh! Sollicitatietraining van de Sociale Dienst in 1994. Ik had daar eind jaren tachtig gelijk moeten gaan werken! NV Werk in 2005: Training commerciële vaardigheden van Wage training en advies met Paul Wubbe. De stunt van Paul Verheij, die geschorst was als directeur en vervolgens aan de balie kwam vragen of er nog werk was, dossiers opruimen of zo, hij was immers nog gewoon in dienst. Daar werd iedereen wel een beetje zenuwachtig van, maar ik heb zelden zo gelachen. Pizza eten met Wim van Leersum, hoe zou het met hem zijn? Ik blader wat, maar al die dagen komen terug, met hun gebeuren, namen en gezichten. Ik gooi alles weg.
We graven nog dieper. Een map met een historisch toneelstuk van Koningskinderen over Willem van Oranje, waarin ik de rol speelde van bode: “Hoogheid, de Spaanse vloot is bij Roemerswaal verslagen! De strijd was hevig en fel, maar uw mannen, dapper en moedig, hebben Romero verslagen. Mondragon zal Middelburg moeten overgeven!”, Andries met de Oren: “Nou! Wat koop je d’r voor? De dood! Anders niet dan de dood! Krankzinnige fanatiekelingen zijn jullie, die geloven in de bevrijding, omdat ze menen te strijden voor een heilige zaak!” en mijn glansrol Balthasar Gerards, waarvan de tekst nog steeds in mijn geheugen gegrift staat: ‘“Hoogheid, het zij mij vergund aan u mijn paspoort te vragen en de brieven die ik voor u naar Frankrijk zou brengen” … “Uw bevelen zal ik te allen tijde gehoorzamen”, maakt buiging, neemt alles goed in zich op en vertrekt…’
Twee kampkranten van de jeugdverenigingen Koningskinderen en de Schakel, 1974 in Ermelo en 1976 in Arnhem. Ik herinner mij nog de dag dat ik als militair (ik zat net in dienst) meedeed aan de vossenjacht en vrijwel niemand mij herkende, maar ik liet me uiteindelijk toch vinden. Kan het weg? Ik hoor van iemand die met pensioen gaat en al haar diploma’s verbrandt. Dat kan ik ook wel doen, maar ik doe het niet. Ik ben die ik ben.
Ate D. Vegter, 11 juni 2021
Het was weer gezellig:
www.atevegter.wordpress.com/195
ate vegter 
Goed dat je al dat werk papier weg doet.
Maar die KK kampkrant wil ik graag nog eens inkijken.
Ze zeggen wel eens: als je er 5 jaar niets mee doet, kan het weg!
Dan zijn er uiteraard… de uitzonderingen!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja je vraagt je wel af als je dat leest of dat wel de beste manier is om mensen aan te sturen. Het klinkt zo vreemd als je er vrij van bent. Het moeilijkste hè ik al gehad ik heb alle personeelsbladen weggegooid, waar mijn columns in stonden en die ik gemaakt heb samen met een dierbare collega die een paar jaar geleden zelfmoord heeft gepleegd. Het is goed dat dat allemaal weggaat. Dat voelt bevrijdend.
LikeLike