Ik ben één keer op de Volendammer kermis geweest. Het was in 2019, de laatste keer dat hij doorging. Ik vond het heerlijk, al die verklede mensen, de muziek, de apparaten, de waarzegster, het spookhuis. Ik had bijna een iPhone gewonnen, met die schuifmunten. Ik had gelukkig wat geld meegenomen, want zonder geld begin je niks in Volendam.
Ik ging vroeger ook wel eens naar de kermis en ik vond het altijd spannend. We gingen vaak samen met een groepje enge dingen doen. Dat betekende dat we overal ingingen waar we normaal nooit in durfden. Doodeng was het! Ik ben heel wat rondgedraaid en heen en weer geslingerd en ik heb doodsangsten uitgestaan op ijle hoogten, pal voor het moment dat ik naar beneden stortte. Het was geweldig en we genoten ervan en het was ook heerlijk als het klaar was. Zo’n groepje was dat. Je hoefde niks en je deed alles. Enge dingen.
Als ik alleen op de kermis ben ga ik altijd op zoek naar drie dingen: de waarzegster, de cake walk en de schiettent. Toen ik dienst zat ben ik per ongeluk een keer scherpschutter geworden en dan wil je dat elke weer opnieuw bewijzen. Het hoeft niet, maar je doet het toch: kom Piep, papa gaat even een foto schieten. Vroeger maakte je de foto door het schot zelf, maar dat is niet meer.
Nu hoef ik niet meer naar de kermis. Ik vind het te druk. Totdat ik lees dat de Volendammer kermis dit jaar alleen voor Volendammers is. Dat klinkt logisch en ik begrijp het gezien de omstandigheden ook, maar juist omdat het niet mag, ga ik proberen er op slinkse wijze… nee, ik moet dat niet doen. Ik ken wel een paar gasten uit Volendam, maar ik moet me er toch maar gewoon bij neerleggen. Ik wist de laatste keer nog absoluut zeker dat het de laatste keer zou zijn en laat het dan ook maar de laatste keer zijn. Volendam voor de Volendammers, toch?
Ate B. Vegter, 12 juni 2021
Lekker fietsen in de kou:
www.atevegter.wordpress.com/196