Het is de laatste dag van de vakantie en we gaan naar Parijs. We rijden met de Volvo naar de Metro en met de metro naar de Île de la Cité. We lopen naar de Notre Dame, die volop in haar restauratie zit en waar ze ook aan het filmen zijn voor een documentaire. Alles is afgezet met een schutting met levensgrote nog altijd schokkende foto’s. Dan lopen we naar de Rue de Rivoli. We eten een kleine lunch en lopen dan richting de Eiffeltoren. Sofieke wil graag eten met zicht op de Eiffeltoren. Ze weet dat we vandaag een verrassing voor haar hebben, maar ze weet niet wat. Ze weet wel dat wij hooguit naar de eerste verdieping van de Eiffeltoren durven en dat we een hekel aan lange wachtrijen hebben. Het idee dat ze met ons echt iets zou kunnen qua Eiffeltoren heeft ze losgelaten, maar wij hebben wel wat bedacht en geregeld.
We lopen door, het is aardig weer, we gaan nog een enkele winkel binnen, Parijs is ook bij een gewone wandeling indrukwekkend, en dan zijn we er. Een paar jaar geleden was het plein onder de Eiffeltoren helemaal vrij toegankelijk, maar nu is het afgezet als de Notre Dame. We moeten door een toegangsluis waar we onze identiteit, onze gezondheid en onze bagage laten onderzoeken.
Dan mogen we doorlopen naar het middenterrein waar Joska, Bram en Karien en hun kinderen Koen, Luuk en Anna al klaar staan om met de lift naar de top te gaan. Ze hebben ook een kaartje voor Sofieke. We onthullen de verrassing. Je mag met hen mee naar boven. Ze is er beduusd van en klemt zich aan ons vast, maar even later breekt de zon het ijs en staat ze samen met haar neven en nichten in de rij terwijl wij zoet zwaaiend weglopen.
Ruim twee uur later zijn we weer verenigd. Ze staat in de souvenirwinkel en heeft een Eiffeltoren vol snoep gekocht en een stokbroodpen. Ze smoest samen met Anna. Die twee hebben elkaar goed gevonden. Het was leuk, zegt ze, maar de verhalen komen later. Er waren al wat foto’s naar beneden gedwarreld. We besluiten samen te eten en dat vindt iedereen leuk. Zo is het een hele mooie dag met gezellige familiaire avond tot besluit. Heel goed voor de onderlinge band en waardering. Dan gaan we weer uit elkaar naar metro en slaapplaats. Bonne soirée! 21.236 stappen.
Ate Vegter, 4 augustus 2021
De Vegter Kroniek
www.atevegter.wordpress.com/249
ate vegter 