2272 Rubber Soul

‘Ik heb twee dozen elpees meegenomen, iemand interesse?’ appt mijn zwager die verhuizer is op de avond voor zijn verjaardag op de familieapp. ‘Ja! Gefeliciteerd,’ app ik midden in de nacht terug, want zo’n kans moet je niet voorbij laten gaan. Wanneer ik hem de volgende dag rond koffietijd ga feliciteren, krijg ik de twee loodzware dozen mee in de Volvo.

Er is weinig wat mij gelukkiger maakt dan een doos elpees met onbekende inhoud. Ik rij naar huis en wil de dozen naar binnen brengen, maar hun gewicht brengt me op het idee ze onder de achterklep uit te zoeken. Er blijft een beschaafd stapeltje over. Roberta Flack, Julio Iglesias, Mantovani, Thijs van Leer en Ennio Morricone halen de drempel niet. Ze blijven met Alle Dertien Goed en The Jazz Collection in de auto achter, die hen later naar de kringloop in Volendam zal brengen.

De oogst is meer dan ik verwachtte. Ik ben blij met Barbra Streisand en Aretha Franklin, Ike and Tina Turner, Pink Floyd en Fleetwood Mac. Het is duidelijk een leeftijdgenote die besloten heeft kleiner te gaan wonen in een appartement waar voor het vinyl uit haar jeugd geen plaats meer is. Het is geen Stones-fan, maar dat geeft niet. Van hen heb ik bijna alles. Sinds ik in de vakantie de biografie van John Lennon heb gelezen, wil ik ook mijn Beatlesverzameling uitbreiden. Dat je tegenwoordig alles kunt streamen maakt voor een horder niks uit. Tot mijn grote vreugde tref ik een van de beste Beatleselpees ooit aan, die ik onlangs in Haarlem al bijna voor een flink bedrag had aangeschaft en die ik nu met liefde naast zijn jongere broertje Abbey Road zet: Rubber Soul. Nu mis ik alleen nog Revolver, Magical Mystery Tour, The White Album, Yellow Submarine en Let it be. Daarvoor moet ik naar Labmusic, als die in september weer opengaat.

Ate Vegter, 27 augustus 2021

Stil:
www.atevegter.wordpress.com/272