2273 Aan het werk

Geloof niet dat ik me er druk over maak, maar het valt me wel op vanmiddag. Ik moet even iets in de auto leggen, dan kan ik gelijk de drie jassen eruit meenemen die er nog in liggen. En daar staan ze, alsof ze het hebben afgesproken, ter ondersteuning van een Waterlandse traditie, mijn buurmannen, allemaal aan het werk. Drie ervan staan op een ladder tegen het huis, te plamuren en te schilderen en te – ja wat doet die derde eigenlijk, ik kan het niet goed zien, maar hij is er al tijden mee bezig. Een vierde buurman, daar gaat het ook goed mee, die staat weer lekker in zijn propvolle garage te knutselen met de radio aan. De propvolle garage doet me denken aan mijn vader, die ook altijd van alles bij elkaar scharrelde, en de radio herinnert me aan mijn moeder, die ook altijd de hele dag de radio aan had. Ik zie nu dat hij niet meer aan het werk is maar nog wel de radio heeft aanstaan in alle verlatenheid.

Ik maak een praatje met de buurman hoog op de ladder en vraag hoe hij de nok gaat doen. Hij heeft al een lange ladder en een verlengde roller, maar hij schiet toch tekort, dat zie ik nu al aankomen. Als blijkt dat hij voor veel geld een steiger gaat huren, verlies ik mijn interesse. Opgeloste problemen, dat is niks voor mij. Ik complimenteer hem met zijn ijver en zijn durf om zo hoog te werken en ga naar huis.

Nog even en Piep komt terug van haar eerste schooldag op de Triade. Ik wil er alles van weten. Ze heeft het rooster in haar nieuwe laptop van school staan en we puzzelen samen uit wat de verschillende afkortingen betekenen. Een golf van weemoed slaat door mij heen nu haar middelbare schooltijd echt begonnen is. Ik kan bijna niet wachten op haar eerste verliefdheid. Meisje van dertien. Ik ga boodschappen doen en daarna genieten we van de rest van de lege middag.

Ate Vegter, 28 augustus 2021

Breekbaar Brussel:
www.atevegter.wordpress.com/273

Advertentie