Het was de bedoeling dat ik mij van krantenjongen tot miljonair zou ontwikkelen, maar op mijn ouwe dag loop ik toch weer een krantenwijkje. Ik help Piep met de bezorging van het Streekblad. Het is voor haar veel werk en ik vind het leuk. Er is eigenlijk geen leuker baantje dan het bezorgen van de krant. Je komt overal en je bent ook zo weer weg. Het weer moet een beetje meezitten, maar zonder bonheur vaart niemand wel en je kan ook veel zelf doen.
Een goede voorbereiding is belangrijk. Zorg dat je de kranten goed verdeelt over de fiets zodat je niet uit balans raakt. De fietstassen van de krant zijn tegenwoordig heel wat sterker dan vroeger en mijn fietstas van Prettig Weekend, een paar jaar geleden op de kop getikt op de rommelmarkt, vindt het leuk om weer lekker aan de slag te gaan.
Je moet goed op de Nee Ja stickers letten, want anders maak je meters voor niks. Je kunt bij een hofje of een straat die je aan beide kanten moet doen rustig de fiets laten staan en een rondje lopen met de kranten onder de arm. Zorg wel dat je op weg naar de brievenbus de krant al opvouwt anders kost het te veel tijd. Zie je iemand voor de brievenbus nog een krant staan vouwen, dan weet je dat je te maken hebt met een beginneling of met iemand die het op z’n gemak doet, waartegen geen bezwaar is. Dan de krant met de vouw vooraan naar binnen schuiven zodat je meer kracht hebt tegen die vermaledijde antikouborstels.
Het is interessant hoe gelijke huizen zich verschillend ontwikkelen dankzij hun bewoners. Sommige huizen zijn verwaarloosd en andere huizen keurig onderhouden en de meesten zitten daar dan tussenin. Een enkel huis zou liever in een wat chiquere buurt staan, wat je kunt zien aan krullerige hekken en een bovenmaatse, glimmend gepoetste brievenbus. Ik heb ook een huis gezien waarvan het mij niet zou verbazen als ze daar over enige tijd de bewoner dood in zijn bed aantreffen en tot de conclusie komen dat hij al jaren geleden de krant aan de wilgen heeft gehangen.
Zo af en toen kom je mensen tegen die net op dat moment thuiskomen en dan is het zaak met een hartelijke groet én oogcontact de krant persoonlijk ter hand te stellen. Mensen met een Nee Nee sticker kun je rustig negeren. Met hen heb je niks te maken. Het zijn juist de kleine, onverwachte gebeurtenissen, zoals een poes die heel graag geaaid wil worden, die het bezorgen leuk maken, maar het aardigste is toch dat met het aflopen der adressen de voorraad kranten in gelijke mate slinkt.
Het is fijn om de krant te bezorgen samen met Piep. Ik zet haar fietstas op de fiets, zij verdeelt de kranten en dan gaan we op pad. Het leuk is om al die arbeid te delen en dan na anderhalf uur moe maar voldaan thuis te komen. Daar is het leven van een miljonair niks bij.
Ate Vegter, 1 oktober 2021
ate vegter 