2311 Zoet verleden

Ik kan er niets aan doen, maar het verleden is zo zoet, zoals het in oude foto’s is vastgelegd. Neem nu die foto van mijn moeder op haar mooist, 23 jaar jong. Het is een officiële, geposeerde foto, genomen bij Foto Arti, Markstraat, hoek Kruisstraat, Assen. Dat staat achterop de foto. De datum: 5 april 1940. Een maand later zal de oorlog uitbreken en hier zit mijn moeder, ingetogen en stil. Ze kijkt niet in de camera, maar lijkt wat weg te dromen. Ik weet niet of ze mijn vader toen al kende, maar zo ja, dan lijkt ze zich hier af te vragen of ze wel met hem verder zal gaan.

Ze ziet er prachtig uit, zoals ze haar hele leven er mooi uit wilde zien. Altijd een prachtige jurk en eenvoudige sierraden, altijd stijlvol en netjes. Het horloge is het enige wat ik uit later tijd nog ken. Ze heeft haar haar al opgestoken of heeft ze het nog kort, ik kan het bijna niet geloven. Ik weet niet voor welke gelegenheid ze de foto genomen heeft, maar ik hoop voor mijn vader. Dan kan hij niet meer terug. Achterop de foto staat dat negatieven voor vergroting of nabestelling bewaard blijven, maar wanneer ik op Google Earth naar de Marktstraat hoek Kruistraat in Assen ga is de hele winkel met negatieven en al verdwenen.

Er is nog een andere foto, van mijn moeder met haar beste vriendin Siets, beiden keurig in het zwart. De foto is genomen op 12 april 1936, mijn moeder is 19, bij Foto Steenmeijer, Heerestraat 421, Groningen. Mijn moeder zit op net zo’n hip tafeltje als waar ze bij Arti aanzit. Nog een foto van mijn moeder en tante Siets, winkelend. Via tante Siets hebben mijn ouders elkaar leren kennen: zij kreeg een vriendje, Ab, en die was bevriend met mijn vader, Derk. Een foto van moeder, opoe en mijn zus bij een waterval. Een foto met allemaal ouwe knarren waarvan ik niemand ken, maar aan de muur hangen de portretten van mijn overgrootouders, Ate Meter (1854-1928) en Joukje Nijboer (1859-1927) en Onne Storteboom (1856-1938) en Betske Holtrop (1861-1949). De foto’s zijn uitvergroot door NV v/h P.J. van Schaick, Bergselaan 160, Rotterdam. Specialiteit in circa levensgroote portretten, naar ieder klein portret. Prachtvolle uitvoering. Concurreerende prijzen. Die foto van Ate en Joukje hing vroeger bij ons thuis boven de piano en hangt nu hier. Bijzonder om hem op die oude knarrenfoto te zien.

Ik hou ermee op. Ik heb nog een foto van een groot gezelschap met mijn ouders links en mijn oma in het midden. Mijn opoe en opa met oom Onne bij de grote leeuw van de Barrage de la Gileppe. Het gaat maar door dat verleden. Er is geen beginnen aan om ermee te stoppen. Ate Vegter, 4 oktober 2021

www.1001gedichten.wordpress.com

Verleden tijd

O zoete smaak van het verleden
o warme geur van appeltaart
ik zit hier met alleen het heden
waar heb ik gisteren bewaard

op de zolder in die trommel
oude foto’s, klein, vergeeld
o te midden van die rommel
kijk naar wat je nooit verveelt

naar die tijden lang voorbij
onherroepelijk verleden
lang vervlogen zo dichtbij

dit hoort allemaal bij mij
in de trommel van het heden
ben ik eentje in de rij



1 Comment

  1. Wist niet dat Ma Pa leerde kennen via Siets. Zo ben je nooit te oud om… de trommel weer te sluiten. Mooi verhaald!

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s