2327 Laat maar schuiven

Ik zie het opeens wanneer ik naar Ajax – Borussia Dortmund zit te kijken. Er is nog niet gescoord en met de wedstrijd zelf heeft het ook niets te maken, maar wel met al die andere voetbalwedstrijden die ik gezien heb, van jongs af aan. Ik keek vaak met mijn vader naar de competitie en soms keek ik ook wel samen met de jongens naar wedstrijden van Feyenoord, zoals in 1970 tegen Celtic, toen Feyenoord de Europacup won en mijn zusje en ik een paar dagen later in de kolkende massa op de Coolsingel stonden om het elftal en de trainer te huldigen, 51 jaar geleden. Ik kwam niet vaak in het stadion. Ik ben een keer in de Kuip geweest en een paar jaar geleden was ik met mijn zwager bij de kampioenswedstrijd van AZ. In de Johan Cruijff Arena ben ik een paar keer geweest toen de Rolling Stones er optraden en ik was bij het trouwfeest van Willem en Máxima, met alle vrijwilligers van Eben Haëzer, waar ik toen werkte als vrijwilligerscoördinator.

En juist dat beeld gaf de doorslag, want wat is het verschil tussen Willem en Máxima en de Rolling Stones enerzijds en al die voetballers anderzijds? Precies, W&M en de Rolling Stones zijn net als ik ouder geworden. Net zoveel ouder als dat het jaren geleden is dat ik ze zag. En die voetballers blijven maar jong. Dat waren allemaal twintigers en dertigers met een enkele talentvolle tiener ertussen en dat zijn ze nu nog, twintigers en dertigers. Ook nieuwslezers worden stelselmatig verjongd terwijl sportpresentatoren met je meegroeien als oude kool.

Ik wil maar zeggen het hele leven wat aangeboden wordt blijft hetzelfde, maar de mensen die je ziet zijn steeds anders en jonger. Eigenlijk moet ik zeggen dat zij ongeveer dezelfde leeftijd houden terwijl je als kijker alleen maar ouder wordt, maar jij blijft wel steeds dezelfde. Het is alsof het leven zich steeds opnieuw vernieuwt terwijl ik er langzaam langs schuif in steeds weer een andere rol: jongen, jongeman, middelbare vader, oudere man etc. Je kan ook zeggen op de fiets, op de brommer, in de auto, op de elektrische fiets, in een rolstoel, kijkend naar een tableau vivant met schuivende panelen. Fijne dag! Geniet ervan!

Ate Vegter, 20 oktober 2021

2 Comments

  1. Dat is een mooie observatie bro – alles blijft hetzelfde, en alles verandert.
    Als ik naar de foto kijk, denk ik: hij moet eens over die ‘e’ van Heineken schrijven (want daar is lang over nagedacht).

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s