2348 Filmpje

Zoals jullie weten heb ik de afgelopen dagen een filmpje en een podcast gemaakt voor Huis aan het Water, waarin ik vertel over mijn prostaatkanker. Dat ‘mijn’ klinkt wel alsof we een hele goeie band met elkaar hebben en dat is natuurlijk ook zo. We gaan nooit meer uit elkaar en dan kun je maar beter zorgen dat je een beetje goed met malkander kunt opschieten. Ik heb het filmpje op zoveel mogelijk plaatsen online gezet, want ja, waar maak je anders zo’n filmpje voor, en er ook zelf een paar keer naar gekeken, waarbij ik tot de vraag kwam of ik er allemaal niet te gemakkelijk en te licht over denk en de tweede vraag was of ik het allemaal niet veel te zwaar maak. En de derde vraag was wat er nu allemaal uitgeknipt was dat ik dan hier en nu toch nog zou kunnen zeggen. Verder had ik geen vragen.

Een paar jaar geleden deed ik een schrijfcursus bij de Schrijversvakschool in Amsterdam. Toen mijn leraar, Graa Boomsma, hoorde dat ik elke dag een stukje schreef, vroeg hij wat kriegelig of mijn leven dan zo interessant was om daar elke dag over te schrijven. Ik vond het wel een goeie vraag, die ik mijzelf nog nooit gesteld had. Ik was gewoon gaan schrijven en omdat mij geen fictie te binnen schoot ben ik maar autobiografisch gaan schrijven, met af en toe fictieve elementen erin zoals gisteren de pyjamabroek van Jean en vorige week de overval in het café op het Waterlooplein. Ik weet ook niet hoe dat werkt. Dat is het geheim van de schrijver. Toen ik na die betreffende les naar huis reed, bedacht ik dat ik niet schrijf omdat mijn leven zo interessant is, maar dat het interessant wordt omdat ik erover schrijf. Dat was natuurlijk een zeer treurige en aanmatigende conclusie, die ik in het bijzijn van de grote Graa beter voor me had kunnen houden, wat ik ook heb gedaan.

Afijn. Gisteravond belde mijn oncoloog op om af te spreken hoe nu verder. Voorlopig veranderen we nog  even niks en in het nieuwe jaar maken we dan weer een scannetje. Ik vertelde hem ook over het filmpje en dat ik hem had uitgenodigd op Facebook. Daar deden zijn kinderen meer mee dan hijzelf, zei hij, maar gisteravond laat zag ik toch dat hij mijn uitnodiging had geaccepteerd. Fijne woensdag!

Ate Vegter, 10 november 2021

Advertentie