2350 Parijs

Het is nog donker en het is nog vroeg. We lopen samen naar de bus. De rolkoffer ratelt op de keien. Lief pakt hem op en we dragen hem om de beurt tot de Grote Kerk. Daar staan de huizen verder van de weg. We lopen over de Bernardbrug en door het fietstunneltje waar je ook mag lopen. We wachten op de bus. De bus komt en stopt. Lief stapt in. We zwaaien. Ze gaat naar Parijs. Drie dagen.

Ik loop terug door het tunneltje met graffiti. Daar kon je op wachten nadat ze het opgeknapt hebben. Een tunneltje om van te dromen voor elke graffitiïst om zijn tags en teksten neer te kalken. Het enige wat helpt tegen graffiti is graffiti, maar het is nog maar zeer de vraag of de gemeente bereid is een echte graffiti-artiest in te zetten, of is het weer eens de provincie?

Zo dromelanderend loop ik terug naar huis, waarbij ik nu de mensen tegenkom die naar hun werk gaan. Elke keer maak ik een innerlijk sprongetje van blijdschap dat ik met mensioen ben. Mens in ruste komt tot ontplooiing. Elke dag weer genieten. Thuis is Piep bijna zover om naar school te gaan, maar eerst hebben we nog even tijd om samen mama te missen. Dan gaat ze de deur uit. Tegen tien uur komt het eerste appje:

– Papa ik voel me niet zo lekker
– O jee! Je mist mamma? Kijk nog even hoe het gaat. Heb je wat gegeten, gedronken? Ben je misselijk? Hoofdpijn?
– Ja, heel erg misselijk
– Heb het al de hele dag
– Kijk het nog even aan. Als het echt niet gaat haal ik je op maar het is beter als je rustig aan doet en blijft <hartje>
– Oké
– <duim>
– Ik net effe wat gegeten maar ben alleen maar misselijker geworden
– …
– Ik voel me nu al wel iets beter
– O, gelukkig maar. Ik heb een verrassing voor je als je thuiskomt
– Oké leuk ik ben denk 14.15 thuis
– Prima! Fijn dat het weer wat beter gaat! Dat je mama mist is heel gewoon. Ik mis haar ook 😊
– Ja

De verrassing is dat ik, omdat ze zich niet lekker voelt en toch op school gebleven is, haar krantenwijk gelopen heb. Ze is helemaal blij en opgetogen als ze thuis komt en ziet dat de kranten al weg zijn: ‘Ik wist dat je dat zou doen, toen je zei dat je een verrassing had!’ Zo slaan we ons er samen doorheen. ’s Avond eten we patat en kijken we naar Fantastic beasts and where to find them, de voorloper van de eerste Harry-Potterfilm. Ondertussen stuurt Lief leuke foto’s van Parijs. Zij mist ons ook. En de poezen.
Ate Vegter, 12 november 2021

Advertentie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s