Ik begin de dag in het Dijklander ziekenhuis in Volendam. Op de tweede verdieping daar zit het fitheidscentrum van Yannick. Ik heb thuis al mijn trainingsoutfit aangedaan en doe hier de schoenen. Er zijn witte en zwarte toestellen. Mitch is mijn begeleider. We doen de zwarte toestellen. Ik log in en het scherm geeft aan waar ik moet beginnen. We doen het stap voor stap. Wat zwaarder waar het kan, wat lichter waar het moet, of andersom. Je weet het niet. Mitch is een aardige gozer uit Amsterdam Osdorp en ik vertel dat ik jaren in de Baarsjes heb gewerkt voor de gemeente Amsterdam en zo komt het gesprek op gang en vliegt de tijd. Op weg naar huis evalueer ik alles. Twaalf weken is te doen.
In de loop van de middag brengen we Piep naar tekenles en zoeten wij onze tijd bij de Noppes. De oogst is schamel en ik heb ook geen zin om te zoeken. Het is hier al volop kerst met bomen en verlichting. De bomen zijn schreeuwend duur voor een kringloop en de meeste verlichting is uit. Ik trek Van de koele meren des doods van Frederik van Eeden tussen de Buwalda’s en Noortjes vandaan en trek mij terug in de Volvo. Het verhaal begint nog treuriger dan ik mij al voel.
We halen Piep op en rijden direct door naar de Broeker kerk waar we Ria en familie gaan condoleren. Het is een mooie kerk, heel geschikt voor een aangelegenheid als dit. Groepjes mensen zitten met elkaar te praten. We sluiten aan en omhelzen Ria. ‘Wil je hem nog even zien?’ vraagt ze. Ik moet denken aan het verhaal van de krantenman, waarin precies dezelfde vraag gesteld wordt. We lopen naar de kist. Het is hem wel en het is hem niet, zoals dat gaat met de doden. Hij ligt er mooi bij in zijn sporttenue. Fietsen en hardlopen was alles voor hem. We nemen afscheid voor de laatste keer en halen iets te drinken en een broodje. We gaan aan tafel zitten bij een groepje buren. Het gesprek ontplooit zich vanzelf. Er wordt gelachen, zoals dat hoort op een begrafenis. Dan gaan we weer naar huis. Omdat iedereen nog in Broek is, is er ruim parkeergelegenheid. Ik zet de Volvo bij Rien voor de deur.
Ate Vegter, 20 november 2021
De Krantenman:
ate vegter 