Eindelijk is het zover. Ze zijn begonnen. Een paar maanden geleden sprak ik in een klein fietsoverleg een van onze raadsleden en die verzekerde mij dat ze voor het einde van het jaar zouden beginnen met de sloop van het Galgeriet. En nu zijn ze al een paar weken bezig. Wat heerlijk dat het leven soms zo kan meevallen.
En wat heerlijk dat er nu echt zicht komt op die prachtige wijk met die mooie huizen en die leuke straatnamen. Eindelijk kunnen er weer mensen in nieuwe huizen wonen vlak bij het oude centrum. Er moet nog wel wat gebeuren, want het is buitendijks en de grond is instabiel en er moet bescherming zijn tegen het water dat altijd op de loer ligt. Misschien gaan ze nog wel iets vinden zoals bij het nieuwe gemaal. Gaan ze oude botten opgraven uit de tijd dat het een echt galgenveld was. Vergeet het niet, hier werden de eerste Monnickendammers opgehangen omdat ze er een potje van gemaakt hadden. Hier legden de eerste seriemoordenaars het loodje. Dit is eigenlijk de enige echte locatie van de allereerste Netflix-serie, De Monnickendammer Vestingmoorden. Ach, laat ik mij niet laten meeslepen door het verleden. We richten de blik op de toekomst.
Al moet ik zeggen dat toen ik die kranen zo gretig zag grijpen naar die oude, vertrouwde werkplaatsen en woningen van hen die hier jarenlang hun eerlijke boterham verdiend hebben, dat ik me toen ook wel verdrietig voelde over de tijd die hier zo wreed wordt afgebroken. Jarenlang heb ik door dit oude industriegebiedje gelopen, op weg naar het Hemmeland, blij dat er nog zoiets bestond, met hier en daar een oude tractor, met verroeste aanhangers en oude banden zo groot als een klein zwembad. Dat gaat nu allemaal voorbij. In een oogwenk zal het met de grond gelijkgemaakt worden en zal het Galgeriet eruit zien alsof er niets gebeurd is. Alsof dat nieuwe, verse zand het enige verhaal van het Galgeriet is. Maar wij weten wel beter.
Ate Vegter, 27 november 2021
Het Galgeriet
www.atevegter.wordpress.com/971
ate vegter 