Er is iets aan de hand in Waterland. Het stond van de week nog in de krant. Het is de avond lockdown. Alles is dicht vanaf vijf uur behalve de supermarkt. Hoe gaan we daarmee om? We gingen vorige week nog uit eten bij de chinees terwijl we de volgende dag genoten van een lunch in een van de gezelligste cafés die ik ken. Dat lunchen kan nog steeds, maar ’s avonds uit eten is nu uit den boze – zo noemden wij dat vroeger. Het is inmiddels voor de meeste mensen een achterhaalde uitdrukking, al zullen anderen hem zich met weemoed herinneren, maar dat terzijde.
Afijn, je kunt nu dus niet meer ’s avonds uit eten, maar nog wel tussen de middag lunchen. Dat is zeker net zo lekker en gezellig, maar is het wel verstandig? Hier splijt de ziel zich in tweeën, want natuurlijk gun ik de horeca een fantastische omzet tijdens het twaalfuurtje, om zo nog enigszins de avondschade goed te maken. Wij zouden om de restaurants in de buurt te steunen ook het liefst elke dag buiten de deur gaan lunchen, maar nogmaals, is dat wel verstandig?
Natuurlijk niet. Als we met z’n allen ‘s middags op café gaan en de bloemetjes buiten zetten, doen we veel van de effecten van de toch al zo pijnlijke lockdown teniet. Aan de andere kant willen we juist de lokale horeca zo veel mogelijk helpen. Het is een prisoner’s dilemma. Je doet het nooit goed. Gelukkig is ons budget net als dat van de meeste mensen beperkt en kunnen we het ons niet veroorloven om elke dag uit eten te gaan, als we dat al zouden willen. Dat lost het probleem bijna als vanzelf op. We gaan af en toe buiten de deur lunchen om de horeca te ondersteunen en ook omdat het gewoon lekker en feestelijk is zoiets te doen. Als we dan voldoende afstand houden, kan het geen kwaad, toch? Ik weet het ook niet. Laten we tegen beter weten in maar hopen dat al die onzin snel voorbij gaat.
Ate Vegter, 2 december 2021
Steak tartare:
https://atevegter.wordpress.com/2020/06/06/1802-eindelijk/