Straks om half tien ga ik naar de sportschool. Door een ongelukkig toeval is de school waar ik momenteel sport niet gesloten en ik kan niet wegblijven terwijl iedereen zijn rondjes draait. Prevafit is de fitnessafdeling van het Dijklander Ziekenhuis in Volendam en daarom hoeft het ook niet te sluiten. Het is er gezellig en niet te druk.
Daarna gaan we naar Purmerend voor de boosterprik van Lief. Dat is een fluitje van een cent en ze is blij dat ze nu aan de beurt is. Het grootste bezwaar vind ik nog altijd dat je een kwartier moet wachten op niks. Ik heb na drie prikken nog nooit iemand van z’n stoel zien glijden in dat kwartier en het is een helse beproeving voor mijn geduld, dat altijd maar verder wil. Bovendien, wanneer ze dat kwartier afschaffen kunnen de huisartsen net zo gemakkelijk boosteren als dat ze nu al de jaarlijkse griepprik doen, maar laat ik me niet bemoeien met de medische zorg in Nederland, daar schiet niemand wat mee op.
Vanavond gaan we eten met vrienden waar we al heel lang weer eens mee willen eten, dus tot zover is er niets aan de hand, een gewone dag zou je kunnen zeggen, zeker gezien de omstandigheden.
Wel is het jammer dat we niet kunnen vliegen naar Israël, Canada of Zuid-Afrika, de Lofoten, Kaapverdië of Bonaire, waar de lucht altijd goed is, maar dat waren we anders toch ook niet van plan. Een cruise, dat lijkt me nog wel wat, met zo’n enorm gevaarte naar de Noorse fjorden, waar zo’n groot schip nietig en klein lijkt. Maar als ik dan in de krant lees dat de passagiers momenteel uit voorzorg de openbare ruimten en daarmee alle gezelligheid mijden, dan heb ik al gegeten en gedronken en zou ik zeggen, geef mijn portie maar aan Fikkie. Het is fijn om thuis te zijn. It’s always good to be back home.
Ate Vegter, 28 december 2021