2420 Back to school

Ja, laten we er maar eens een Engelse uitdrukking tegenaan gooien. Het viel mij op toen Piep en haar vriendin Jill vanmorgen achterin de auto zaten, hoe geweldig goed ze de Nederlandse taal beheersen in al zijn nuances en kleine finesses, doorspekt met aardig wat Engelse uitdrukkingen en ik vond het zo leuk om hen achterin de Volvo samen te horen kletsen, dat ik de muziek van Massive Attack wat harder zette om hen wat meer vrijheid in hun gesprek te geven, om ze alvast wat te laten wennen aan het uitgaansleven, nu dat volledig op z’n gat ligt en omdat Massive Attack fantastische muziek maakt, waar ze ook wel eens naar mogen luisteren in plaats van dat eeuwige Radio 538.

Ja, je hebt het goed begrepen, Piep is weer naar school. We wilden gisteren even kijken hoe we nu weer het beste met digitaal onderwijs konden aansluiten, maar toen ik vroeg of ze niet liever weer gewoon naar school wilde knikte ze bevestigend en Jill en Sofija hadden al aangeboden om haar tas te dragen. Zo begon het al helemaal op een mooi schoolavontuur uit Razende Roeltje van Diet Kramer te lijken.

Voor een vader is er niets leukers dan zijn dochter naar school te brengen. Ik weet nog dat het voor ons een van de grote tegenvallers van het begin van de coronacrisis was dat we haar niet meer van school mochten halen, waar we op het schoolplein iedereen spraken en mooie vriendschappen groeiden als kool.

En het is prachtig om haar weer zelfverzekerd in haar gewone doen te zien, nog wel voorzichtig natuurlijk, maar vooral heel mooi. Het is ook beter dan de hele dag thuis met je ouders opgescheept zitten, toch? Ze mocht van ons een groot cadeau uitkiezen. Dat vond ze helemaal niet lastig om te doen en nu hebben we een jaarabonnement op Disney+, waar iedereen blij mee is. Ze wilde ook graag een hond, maar die hebben we nog maar even laten lopen.

Burgemeester Halsema sprak vanmorgen in de Volkskrant van een Catch-22 situatie. Je kent die uitdrukking wel, maar heb je ook het prachtige boek van Joseph Heller gelezen? Een van de mooiste boeken ooit. Oorspronkelijk heette het Catch-18, maar de uitgever vond dat geen goed idee omdat hij in hetzelfde jaar, 1961, ook Mila 18 van Leon Uris uitgaf en twee titels met 18 erin zou maar verwarring geven. Bizar toch, dat die uitdrukking er anders helemaal niet was geweest. Fijne dag!

Ate Vegter, 20 januari 2022

Advertentie