2474 Benne Solinger 1952 – 2022

Ik ken Benne aanvankelijk niet zo goed, maar ik ken hem al wel heel lang. Wanneer in 1970 de gereformeerd vrijgemaakte kerk Rotterdam Straatweg samengaat met Schiebroek en fuseert tot de gemeente Rotterdam Noord zitten we opeens in dezelfde kerk. En onlangs kom ik er via delpher.nl achter dat we op 29 juni 1972 op dezelfde school eindexamen hebben gedaan. Hij zit in een parallelklas, maar ik heb daar maar vage herinneringen aan. Wat had ik graag bij hem in de klas gezeten. Onze levens lopen niet gelijk op, maar zoals dat gaat komen we elkaar een paar jaar geleden tegen op Facebook. Ik geniet van zijn opgewektheid en zijn bloemen die hij elke vrijdag online zet met als boodschap een prettige weekwisseling. Zoveel aandacht heeft hij voor de tijd en voor zijn omgeving dat hij ons elke week het goede toewenst.

Het duurt niet zo lang voor we erachter komen dat we allebei prostaatkanker hebben, misschien is het zelfs wel de aanleiding tot het contact, dat weet ik niet meer, maar we schrijven er allebei openlijk over en vol vertrouwen. En we praten met elkaar over hoe het gaat. Toch duurt het nog een hele tijd voordat we er achter komen dat we in het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis dezelfde oncoloog hebben. Niet meer dan een grappig toeval, maar toch. Wanneer ik de oncoloog hierover iets zeg, lacht hij en hij zegt dat wij zijn twee positiefste patiënten zijn, waar ik wel om moet glimlachen.

Helaas gaat het niet goed met Benne. Een paar weken geleden gaat hij naar een hospice in Deventer. Hij belt mij een keer via Facetime en het is een fijn gesprek. Te laat realiseer ik mij dat het zijn afscheid is. Ik stuur hem nog een boek en een brief, maar ik hoor niets meer. En nu is hij over het lijden heen. Ga goed, lieve man. Dag Benne.

Ate Vegter, 13 maart 2022