Gistermiddag hebben ze dan voor de laatste keer het Streekblad bezorgd. Hij vond het nog wel aardig om te doen, maar hij had zijn dochter beloofd dat ze ermee mocht stoppen wanneer ze op de fiets naar school zou gaan en vorige week vertelde ze dat ze met haar vriendin elke dag naar school ging fietsen. Ze had een opzegtermijn van vier weken en hij belde met de bezorgcoördinator, waarmee hij goed kon opschieten. Inmiddels had die een nieuwe bezorger gevonden en mochten ze na deze week al stoppen. De coördinator maakte zijn dochter ook nog een compliment voor de altijd klachtenvrije bezorging. Dat vond hij leuk om te horen en hij gaf het direct aan haar door, maar ze nam het voor kennisgeving aan, zoals dat gaat met die leeftijd.
Hij had zelf wel een keer een klacht gehad omdat hij de krant niet ver genoeg door de brievenbus had gedaan, maar bij een paar gleuven kan dat niet omdat er direct een dikke borstel achter zit. Hij wil niet zijn vingers en of nagels beschadigen en duwt dan de krant tot zover het gaat. Dat gebeurde gisteren ook en bij een van die gelegenheden kwam die gast direct naar buiten om hierover iets te zeggen, namelijk dat de krant helemaal door de gleuf moest. Hij zei dat dat niet ging en wat niet ken dat ken niet. De man riep hem toen achterna dat hij erover zou reclameren. Dat zei hij echt, reclameren, en toen zei hij, omdat hij wist dat dat zo was maar die man dus niet, toen zei hij: ‘Je ken bellen wie je wil, voor mijn part bel je de koningin, maar van mij krijg je never nooit meer een krant in de bus,’ waarna hij doorliep, de man in verbijstering achterlatend. Dat van die koningin was natuurlijk onzin, want als je echt een probleem hebt dan moet je natuurlijk de koning bellen en niet de koningin. Die gaat helemaal nergens over, maar hij zat natuurlijk nog met de oude koningin in zijn hoofd, dat heb je als je onder druk moet handelen. Dan val je terug op het oude vertrouwde.
Maar goed, het was mooi weer en hij had er zin in, ook omdat het de laatste keer was, want hij vond het wel een steeds zwaarder klusje worden en hij groette de mensen die hij tegenkwam en de mensen groetten hem keurig, ook die meneer die ‘Dag directeur,’ tegen hem zei, zoals zijn vader vroeger ook vaak mensen begroette, want de mensen vinden het altijd aardig als je ze wat hoger inschat dan ze zijn en hij kon het grapje wel waarderen en zei: ‘Goedemiddag mevrouw!’ De man stond onmiddellijk stil en op z’n achterste benen: ‘U ziet toch wel dat ik geen vrouw ben!’ ‘U denkt toch niet dat de directeur zelf de krant bezorgt?’ reageerde hij, ‘die heeft niet eens tijd om een fatsoenlijk salaris voor al die bezorgers voor mekaar te boksen, laat staan dat hij zich met de bezorging bezighoudt. Ik zag laatst de eindredacteurice van het Algemeen Dagblad op tv en die vond dat bezorgers niet meer konden verdienen, want de krant moest ook betaalbaar blijven, maar ze deden wel steeds meer voor hun bezorgers, zoals een elektrische fiets! Nou, je begrijpt dat die mevrouw nog nooit een krant bezorgd heeft, want dan had ze geweten dat een elektrische fiets superonhandig is bij een krantenwijk. Veel te zwaar en je fietst steeds maar korte stukjes, dus je hebt er niks aan. Kortom meneer, u had wel kunnen begrijpen dat ik niet de directeur ben,’ zei hij. De man was inmiddels allang doorgelopen, maar hij had het dan toch maar mooi gezegd.
Nog een paar straten en dan was het gebeurd. Ja, die betaling was inderdaad naatje. Zijn dochter kreeg € 5,85 voor het bezorgen van 260 kranten, waar dan 54 minuten voor stond. Nou ze deden het vaak met z’n drieën en dan waren ze wel binnen een uurtje klaar maar alleen zou dat echt niet lukken. Hij had dat ook tegen de bezorgcoördinator gezegd, stuur mij maar een mannetje, die deze 260 kranten in 54 minuten bezorgt, dan krijg je honderd euro van mij, of duizend. Daar had hij hartelijk om gelachen. Wat moest hij ook anders. Iedereen zit vast aan zijn baas. Dat was nu allemaal voorbij. De laatste kranten gooide hij in de oude-krantenbak bij de Dekamarkt en toen fietste hij moe maar voldaan naar huis.
Ate Vegter, 25 maart 2022
ate vegter 