Het is zaterdagmorgen, het is markt. Wat is het eigenlijk aardig dat hier elke week markt is. Vroeger in Rotterdam gingen wij ook vaak naar de markt. Daar waren standwerkers die met ratelende stem de nieuwste blitshakkkers verkochten. De mensen stonden er in drommen omheen en aan het eind van het verhaal gingen de messcherpe groentesnijders als warme broodjes over de toonbank.
Mijn moeder ging altijd op dinsdag naar de markt. ‘s Avonds aten we dan bietjes met makreel. Prei is ook een leuke groente om te kopen, vanwege zijn uitstekende reputatie, maar ik kan me van prei behalve de smaak weinig herinneren, maar je ziet het altijd als iemand prei heeft gekocht. Op zondag aten we prinsessenboontjes met karbonade en aardappels, een zondags feestmaal dat ik nu nog elke woensdag maak, om deze doordeweeks dag een zondags tintje te geven, want twee zondagen per week is altijd beter dan één. Wel komen er nu vaker krieltjes en gehaktballen of vegetarische kaasschnitzels bij kijken.
Piep en ik lopen over de markt. We gaan eerst naar de bakker, met zijn opgewekte karakter. We kiezen dat lekkere vierkante zonnepittenbrood, rozijnenbrood, twee kaasstengels en een ham-kaascroissantje. Dan naar de visboer voor zoute haring met alles erop en eraan, pangafilet en vispatatjes. De kaasboer is te druk, maar later halen Lief en ik daar alsnog een stukje extra belegen. Zo zijn onze zaterdagse boodschappen weer gedaan.
’s Avonds is er een feestje. Lief gaat er heen en Piep en ik kijken samen een film. We kiezen voor Titanic, lang, spannend en romantisch. Piep vindt Leonardo di Caprio heel erg knap. Het blijft een mooi verhaal en op het moment dat de ijsberg geraakt wordt en het schip water begint te maken is het bedtijd voor Piep. Ik lees nog steeds elke avond voor, nu uit De egel ben ik van Toon Tellegen. Even later horen we Lief thuiskomen en nog veel later komt Lilly midden in de nacht thuis met een muis. Het verhaal van Dik neemt een bijzondere wending.
Ate L. Vegter, 24 april 2022
ate vegter 