Het begint al een beetje te wennen deze tweede dag. Het voelt alsof we hier al een tijdje zijn, ook al zijn we gisteren pas aangekomen. Het lijf heeft niet veel tijd nodig om zich aan te passen. Iedereen weet dat als je één dag in een andere auto rijdt je weer moet wennen aan je eigen auto. De natuur is verbijsterend snel, zeker hier in Valencia. Droog rood, geel, oranje, zand, dat zijn de kleuren waaruit de dag is opgetrokken en het is fijn dat je altijd zo lekker naar buiten kan.
De mensen leven hier veel meer op straat. Niet alleen op terrasjes en pleinen en het strand, maar ook in de smalle straatje achter de toeristenindustrie leven de gezinnen half op straat en half in donkere, openstaande woninkjes vol kindergeschreeuw. We komen dergelijke volkse armoede iedere keer tegen wanneer we naar een restaurantje of een leuke winkel gaan.
Vandaag is er tijd en ruimte voor de grote stad en de grote merken. We gaan met de bus de stad in en stappen uit in het centrum. Eerst naar Poppyns, een concept store van het hoogste niveau, waar je je geheel in stijl kunt kleden en vormgeven naar de laatste hippe trends. Ik zie mooie schoenen en een gids van Amsterdam met alle hippe tenten. De meeste ken ik nog wel, maar ik begin er ook uit te raken. Dat voel je dan op het scherpst van de snede.
Gelukkig zijn er ook winkels waar we wel wat mee kunnen zoals Zara, H&M en Pull & Bear. Hier slaat Piep haar slag terwijl ik buiten even naar de fanfare kijk. Er is hier altijd wat te doen. Leuke mensen in feestelijke klederdracht ter ere van bruiloft of carnaval. Dat is hier bijna hetzelfde. We lopen over het plein van Station Noord, waar we maandag de trein nemen naar Murcia. Weer een lusje in ons bestaan.
’s Middags hebben we afgesproken met Anne en Guy bij restaurant Mar d’Amura, zee van liefde, gok ik. We bestellen de lekkerste tapas: kroketjes, inktvis, patatas, aardappeltjes, nog meer inktvis, vegetarische hamburgers, salade, alles door elkaar opgediend in een feestelijke parade van de altijd vriendelijke bediening. Het is fantastisch om hen weer te zien, Anne en Guy bedoel ik, en we kletsen weer helemaal bij. Ze zijn hier wel helemaal geaard en ook de kinderen hebben het met al hun sporten heel erg naar de zin. Aan het eind van de lunch vraagt Piep of ze bij Pippa en Fay mag logeren en dat vindt iedereen een goed idee.
We gaan even langs ons appartement en nemen dan ontroerd afscheid. Nu gaan we met z’n tweeën nog even naar het strand en drinken wat bij de Fábrica de Hielo, een super hippe tent met goeie ambient housemuziek en online bestellen via de QR-code op tafel. Daar blijven we wel even hangen. Dan gaan we weer wat heerlijke tapas eten en dan lopen we voldaan, maar tevreden naar huis. Fijn om weer even met z’n tweeën te zijn. 15.497 stappen. Ik mis de Volvo wel, en de fiets en de poezen en Piep. Hier heb ik nog maar één Volvo gezien!
Ate V. Vegter, 2 mei 2022
