De fiets van Piep trapt heel zwaar. Daar zijn we het allemaal over eens, behalve de fietsenmaker. ‘Die fiets mankeert niks,’ spreekt hij zijn diagnose uit alsof hij onze huisarts is. Teleurgesteld rijden we naar huis, zwaarder trappend dan ooit, want wij geloven nog steeds in een te strak gespannen ketting of een scheefstaand achterwiel.
‘Je mag wel op mijn fiets,’ zegt Lief bij thuiskomst, maar dat komt er toch niet van. Een paar dagen later herhaal ik het aanbod: ‘Zullen we jullie fietsen omruilen? Kom je even passen?’ ‘Ik hoef niet te ruilen als mama het niet wil,’ is het verrassende antwoord. En hoe ik ook uitleg dat mama wel wil ruilen, het gaat mooi nie door nie. Je staat gewoon machteloos met al je goeie ideeën.
‘Pappa, wil je mij naar Katlijn brengen,’ vraagt ze even later. Wie of wat dan ook wegbrengen doe ik altijd graag, om zo een zo nuttig mogelijk gebruik van de Volvo te bewerkstelligen: ‘Ja natuurlijk, hoe laat moet ik je dan weer ophalen?’ ‘Dat hoeft niet, ik moet alleen wat ruilen.’ ‘Oké, prima, wat ga je ruilen?’ Ik versta niet wat ze zegt, iets met ijsheiligen of zo maar ik weet wel dat dat niet goed is en wanneer ze het op mijn verzoek nadrukkelijk herhaalt versta ik het nog niet. Ik laat het er maar bij zitten.
We rijden de polder in en stoppen vlak bij Broek, waar Katlijn woont, die al bij de voordeur staat te wachten. De ruil is gedaan voor ik de wagen kan keren en al snel zijn we weer op weg naar huis. ‘Wat heb je nou geruild?’ vraag ik hoopvol. ‘Iets,’ antwoordt ze geheimzinnig, terwijl ze de radio aanzet op 538. Naarstig zoek ik naar een oppervlakkige opmerking om het gesprek alsnog op gang te brengen, maar ik schiet in een black out. Opvoeden is jezelf overbodig maken, weet ik nog van Jean Piaget, maar mag het misschien ietsje langzamer gaan? Ik ben er nog niet aan toe alleen maar voor taxichauffeur te spelen.
Ate P. Vegter, 4 juni 2022
ate vegter 
Ja, moeilijk hè Ate. Ik herken het.
Soms kun je er wel over praten, maar op een moment dat het kind er klaar voor is. Dingen die gemakkelijk zijn voor ouderen zijn soms heel gecompliceerd voor een kind, en dat vergt planning en timing. Je snapt het.
Maar het maakt me wel meer nieuwsgierig!
Afijn, het is een mooi verhaal geworden.
LikeGeliked door 1 persoon