2583 Eerste herinneringen

In de korte tijd dat ik in Apeldoorn woonde, heb ik drie scholen bezocht. De kleuterschool aan de Langeweg, de Koningin Wilhelminaschool in het centrum en de nieuw gebouwde school in Kerschoten. Deze laatste school was gebouwd in een H, precies zoals de school waar ik later naartoe ging in Rotterdam, alsof het gebouw al van mijn toekomst wist. De juf zei dat ze het jammer vond dat ik van school ging, omdat ik net wat beter begon te schrijven. Wat moest ze anders zeggen? Als ik naar mijn rapporten krijg is mijn handschrift altijd onleesbaar gebleven.

In de Koningin Wilhelminaschool liepen we hoge stenen trappen op en af naar en van de lokalen. We liepen twee aan twee hand in hand. Waar kom je dat nu nog tegen? De jongen naast mij liep niet stap voor stap maar voetje voor voetje, waarbij hij een trede afdaalde en dan het andere voetje bijtrok. Toen mijn broer trakteerde voor zijn verjaardag, liet hij op het schoolplein even zijn traktatie zien. De deksel schoot plotseling open en alles vloog over het schoolplein. Het waren paaseitjes.

Op de kleuterschool hadden we een zandbak achter in de tuin. De school zat verscholen in een gewoon woonhuis, alsof het nog oorlog was. Ik herinner mij nog dat de gordijnen dicht gingen en wij allemaal een prik in de bil kregen. Normaal gesproken zaten we zoet te spelen met houten blokjes en metalen autootjes. Plastic kwam later. Dat pakje kan ik mijn nog wel herinneren. De bloes zat aan het broekje vast geknoopt en het zat altijd lekker.

De Langeweg van de kleuterschool liep naar Paleis het Loo. We reden daar nog wel eens langs en je kon dan aan het vaandel zien of de Koningin thuis was of niet. Je had ook de Korteweg. Daar zat de Toko waar we ook graag kwamen. De openingstijden stonden daar gewoon naast de deur.

Ate W. Vegter, 28 juni 2022

Advertentie