Het is mooi om te ontdekken dat er een leven is zonder Facebook en Instagram, zonder Twitter of LinkedIn. Er is een leven zonder wifi of 4G. Er is een leven zonder internet en het heet hier en nu, met een weggelegd zwart scherm.
Vanmorgen hebben we gezwommen in het 50 meter bad. Ze hebben hier twee zwembaden. Een 25 meter bad waarin je je speeltjes en je luchtbed mag meenemen en een 50 meter bad om te zwemmen. Het is heerlijk om vanuit de hitte in het koele water te duiken. Iedereen is vrolijk en het is een mooie dag.
Omdat ik aan mijn laatste boek begonnen ben, Alexandra van Lisa Weeda, haal ik er nog een uit de bieb, voor straks. Lezen is een van de mooiste tijdpasseringen. Je bent al op vakantie en dan ben je ook nog ergens anders. In dit geval in het Oekraïne van voor de oorlog wou ik zeggen, maar in Oekraïne is er geen voor de oorlog. Gruwelijk en meeslepend.
Dan fluistert Lief in mijn oor: ‘Nieuwe buren!’ Ze werpt een spannende blijk opzij naar de plek naast ons die net nog leeg was. Nu staat er een Volkswagen Passat met caravan. De vrouw komt naar ons toe of ik de Volvo iets naar voren wil zetten, zodat haar man gemakkelijker kan manoeuvreren. Ik zet de 240 wat verderop en kijk wat er gebeurt. De man zet de caravan achter de plek waar hij moet staan en stapt uit. Hij geeft ons allemaal een hand. We maken een praatje, hij bewondert onze Volvo en vertelt dat hij al sinds 1986 op deze camping komt, eerst met zijn ouders en nu met vrouw en kinderen. Dan pakt hij een schep, kijkt met een timmermansoog naar de situatie en graaft een gleuf waar het linker wiel straks zal komen. Ze duwen de caravan op zijn plek. Het wiel plopt in het gat. De caravan staat perfect horizontaal. Ik sta perplex, wil het onthouden voor een volgende keer en concludeer dan dat ik niet eens een schep bij me heb.
Ate Vegter, 28 juli 2022
ate vegter 