Ik droomde dat ik Femke Halsema complimenteer: dat ze zo gemakkelijk tot de inhoud komt en bijna achteloos precies kan formuleren waar het om gaat, terwijl ze anderzijds, aan de andere kant, zeg ik, terwijl ze aan de ander kant zo gevoelig en persoonlijk is in de contacten met gewone burgers. Met andere burgers, corrigeert ze mij onmiddellijk, ik ben ook maar een gewone burger die nu even dit ambt mag bekleden. Misschien is dat het wel, dat ze ondanks dat ze licht geaffecteerd praat, zichzelf toch als een gewone burger beschouwt. Dat is te prijzen, maar daar beginnen ook alle misverstanden die al haar hele leven met haar meezeilen als was ze het eerste tall ship van Sail.
Juist daarom dacht ik dat ze het misschien zou waarderen wanneer ik haar als gewone burger een compliment maak over vorm en inhoud. Dan kan ze de rest misschien achter zich laten. Ze glimlacht naar mij, zoals ze zo vaak glimlacht, meewarig, tegen het hoofdschudden aan, terwijl we een vergaderzaal binnenlopen, waar zij vanzelfsprekend de voorzitter is en op het moment dat ik haar daar met haar vergadering alleen laat hoor ik haar terwijl ze gaat zitten heel kort samenvatten wat ik tegen haar gezegd heb: heel vriendelijk de kern van de inhoud en terwijl ze nog aan het gaan zitten is barst er applaus los.
Ik droomde van haar omdat ik gisteravond even keek naar Het geheim van de meester, waar ze de drie Amsterdamse kruisen mocht schilderen op de nieuwe Nachtwacht.
Door Lieke Marsman van Zomergasten ben ik nu weer gedichten gaan lezen, van Herman de Coninck, die ooit was met Kristien Hemmerechts, die een boek over het geheugen schreef – en ook over Herman, toen hij plotseling was overleden, 53 jaar jong. Het mooist zijn die gedichten wanneer hij ze zelf voorleest en er nog iets over zegt. Wat een lieve man. Lieke leest liever gedichten omdat ze zich zo dicht bij de dood niet meer kan interesseren voor de fictieve figuren van een roman. Ik vind het sowieso fijn wanneer iemand iets met gedichten heeft. Ze zijn zo kwetsbaar, als ze daar altijd maar ongelezen in de kast staan. Het zijn net honden, die je toch regelmatig moet uitlaten.
Ate Vegter, 16 augustus 2022
ate vegter 