Gisteren begint de dag met een oproep van mijn zus Ria voor een gezamenlijk moment rond half twaalf. Het gonst onmiddellijk van de geruchten wat dit zou kunnen betekenen en met zus Baukje komen we tot een interessante lijst van mogelijke goede en slechte berichten, allemaal de grote stappen in het leven betreffend, maar niemand heeft het nog geraden op het moment dat we in een kring zitten en Ria het woord neemt. Op tafel ligt een fleurige stapel ingepakte boeken.
Dan komt het hoge woord eruit. Broer Bram (uit Canada en hier niet aanwezig) heeft zijn levensverhaal geschreven en biedt dat hier en nu via Ria aan ons aan (altijd twee keer aan). Iedereen is verrast en vol bewondering pakken we de albums uit. In ieders boek staat ook nog een persoonlijke aanbiedingstekst. Een hele prestatie Bram en vooral knap dat je het zo goed geheim hebt gehouden. Overdag kom ik er niet aan toe maar ’s avonds in bed lees ik toch wat passages uit jouw vroegste jeugd en ik vind het ontroerend om zo ver meegenomen te worden terug in die zo vertrouwde oertijd. Erg mooi en het inspireert mij ook om weer meer over vroeger te schrijven en niet zo verslaafd te blijven aan het heden.
Afijn, wij gaan daarna op weg naar Assen, wat absoluut zonde van je benzine is en we rijden dan ook maar gauw door naar Groningen, waar we bij een hele hippe tent Subway de lekkerste broodjes eten. Dan lopen we via de Herenstraat naar de Grote Markt, alsof het een Monopoly-bord is en shoppen we wat bij Søstene Grene en Flying Tiger. Dan een wijntje en een biertje onder de Martinitoren.
We lopen terug naar de Volvo en rijden naar het noorden van de stad, waar we op bezoek gaan bij Bram en Sonja. Bram is de zoon van de tweelingzus van Lief en ze hebben een hele lieve hond Lola. Het is gezellig en hun nieuwe huis ziet er leuk uit.
Dan rijden we voor het avondeten weer naar Vorrelveen, wat nog een hele puzzel is vanwege alle omleidingen in Groningen Stad. We brengen de avond door in verschillende familiecombinaties.
Ate Vegter, 22 augustus 2022
ate vegter 
Het klinkt alsof broer Bram je heeft laten nadenken over een afwijking van je slogan “lees het verhaal van de dag, leef met plezier, zeker vandaag”, zodat je over het verleden kunt schrijven. Ik veronderstel dat leven in het moment is als het hebben van opgroeiende “moment-kinderen” die achter je marcheren, je vooruit duwen totdat je stopt, je omdraait en alle “kleine momenten” tegen je aan botsen.
LikeGeliked door 1 persoon