Ik kijk naar een documentaire over wandelen in Engeland: Walk the Land. Ik kom er toevallig terecht, want ik zet de tv aan om een film af te kijken, maar ik blijf steken, omdat ik heuvelachtige vlaktes zie en een rustige vertelstem hoor, die verliefd lijkt op het glooiende landschap. Af en toe zoemt de camera in en dan zijn er een of twee wandelaars waar de mooie stem een praatje mee maakt, over het wandelen en over het Engelse landschap.
De teneur is dat er geen mooier landschap is dan het Engelse en dat er geen betere bezigheid is dan wandelen. Ze zijn misschien nog nooit in Waterland geweest. Wat mij opvalt is dat er van alle wandelaars niemand op de weg loopt. Ze lopen allemaal dwars door de velden, over het gras, tussen verspreide bosschages, langs en over gestapelde stenen muurtjes. Die lage muurtjes geven aan dat dit land van jou is, typisch Engels, maar niemand trekt zich daar dus, typisch Engels, wat van aan.
Nu schiet mij te binnen dat ik zelf lang geleden op vakantie ben geweest in Dorset, waar de boekhandels vol liggen met boeken van Thomas Hardy en waar ik met een echte Engelsman aan de praat en aan de wandel raakte. We lopen overal dwars doorheen, wat ik thuis nooit doe. Ik blijf altijd keurig op de weg. Dat maakt het wandelen hier misschien wat saai, maar ons vlakke weidelandschap is wel heel mooi.
Nu ik er over nadenk moet ik mijzelf toch corrigeren. Jaren geleden maken we op zondag met vrienden een wandeling in de buurt van Etersheim, bij het schooltje van Dik Trom. Opeens tilt de voorste het prikkeldraad op en laat ons de wei in. We steken drie of vier weilanden over voordat we weer op de weg komen. Ik vind het spannend, want ik zie die stieren al op mij af komen en ik ben geen cowboy. Maar ik hou van avontuur en loop rustig door. Het komt allemaal goed. Even later zitten we keurig aan de thee met appeltaart.
Ate Vegter, 17 oktober 2022
ate vegter 
Engeland en Schotland hebben prachtige landschappen, we zijn er vaak geweest (2 keer in York gelogeerd in het huis van onze oudste zoon Jan die daar toen werkte, een rondreis door Schotland en de laatste keer naar Devon en Cornwall), ook in Londen gelogeerd heel lang geleden.
LikeGeliked door 1 persoon
wat leuk jan! wij gaan komende zomer naar engeland!
LikeLike
Lang geleden was Cornwall tijdens mijn eerste huwelijksreis de eindbestemming. Ik vergeet nooit meer de treinreis van Londen naar Penzance. Een heerlijk ouderwetse trein met restauratie, waar de lampjes met kapjes op tafel stonden tijdens het diner. Rijdend door Devon en regelmatig met uitzicht op de oceaan.
En dan het landschap van Cornwall, betoverend. Prachtig om te wandelen.
LikeLike