Zo, de Sint is weer in het land met zijn Pieten. Ik heb er niet veel van meegekregen, want ik had familiaire verplichtingen in het oosten des lands, maar ondanks dat wil ik het begin van de Sinterklaastijd toch graag even markeren. Niet vanwege de zwarte-pietendiscussie die nu inmiddels wel een beetje uitgepraat is en ook niet vanwege de rampzalige berichtgeving van het Sinterklaas-journaal, want daar ben ik een beetje te oud voor. Ik heb best wel in de gaten dat het allemaal maar spel is en dat het uiteindelijk allemaal weer goed komt, niet omdat ze zoveel geluk hebben, maar omdat dat in het script staat. Die Rachel doet het trouwens wel heel erg leuk hè, ik kijk ook altijd graag naar haar onderzoekersprogramma met al die ontploffingen en zo. Die komt er wel, voor zover ze er al niet is.
Nee, het gaat mij om de herinneringen aan vroegere Sinterklaastijden. Iedereen heeft die ergens in zijn hoofd zitten. Het bijzondere van de Sinterklaastijd is dat hij zo lang duurt, wel een week of drie. Ik ken geen andere Nederlandse feestperiode die zoveel tijd in beslag neemt. Carnaval, waar ik toen ik een Brabants vriendinnetje had erg van genoot, duurt ook maar drie dagen. Sinterklaas spant wat dat betreft de kroon.
Ik weet nog heel goed van de intochten in Apeldoorn, met veel herauten (witte pieten zouden we nu zeggen, maar dat is onzin) en padvinders die met lange stokken langs de route de weg afzetten. Verder weet ik er niet veel meer van.
In Rotterdam ging ik altijd naar de intocht in Schiebroek. De Sint kwam daar aan met de trein op Station Wilgenplas, waar hij in een koets stapte en dan reden we samen, ik was natuurlijk op de fiets, heel Schiebroek door tot aan het Rododendronplein. Wat ik me daarvan vooral nog kan herinneren is die keiharde pepernoten en de gewone pepernoten, die ze in Rotterdam opeens kruidnootjes noemden. Wat een onzin allemaal.
Verder heb ik in het verzorgingshuis waar ik jaren gewerkt heb ook een paar keer Sinterklaas gespeeld maar dat vond ik niks. Toen ik bij de DWI in Amsterdam werkte was ik een van de zwarte pieten, wat veel meer een rol voor mij is en waar ik goede herinneringen aan heb. Op zulke momenten zou je willen dat de tijd stil was blijven staan. Ik heb ook als zwarte piet mijn laatste sigaret gerookt, maar dat terzijde.
Nu, lieve kinderen, ga maar gauw je schoen zetten, dan zal de Sint daar vannacht een groene marsepeinen kikker in deponeren. Geniet ervan! En al die gasten die zo graag vasthouden aan zwarte piet moeten maar in de zak mee naar Spanje, want Sint is die mogelijkheid echt nog niet vergeten en dan kun je je lol op en zijn wij er mooi vanaf.
Ate Vegter, 13 november 2022
ate vegter 