Een paar weken geleden vraagt Eelke van Bril & Lens of er mensen model willen zijn voor een bevriende fotograaf. Ik zie gelijk mijn kans schoon om op mijn oude dag een carrière als fotomodel aan mijn palmares toe te voegen en reageer direct: geef mij maar op. Eelke reageert enthousiast en zal mijn naam doorgeven. Het is misschien wel leuk als die gast mijn haaruitval straks gaat vastleggen: fotootje met haar, fotootje met Piep aan de tondeuse en fotootje kaal. Easy piece, zo gebeurd.
We hebben ruim de tijd, want volgens Fokko gaat het haar pas bij de derde chemokuur uitvallen, dat is 19 december. Maar chemo werkt bij iedereen anders en afgelopen vrijdag trek ik voor het eerst zo de plukken haar uit mijn hoofd. We komen net van de Noppes in Volendam, waar ik Mannen met lang haar van Cécile Koekkoek gescoord heb, dus vertel mij niks over tijd en toeval. Wanneer we thuis zijn loop ik eerst even langs Bril & Lens om te melden dat de fotograaf moet opschieten, anders is hij te laat.
We bellen ’s avonds en maken zaterdag een afspraak. Die zaterdag verloopt moeiteloos prettig. Merlijn is een IT-er die nu een carrièreswitch ambieert richting de fotografie. Hij zit op de fotoacademie in Amsterdam en heeft modellen nodig voor zijn afstudeerprojecten. We kletsen wat en maken zo al pratende kennis met elkaar terwijl hij ondertussen zijn camera laat ratelen. Het gaat helemaal vanzelf en het klikt als een klok.
We doen eerst wat foto’s in de keuken, met dat mooie licht, zegt Merlijn, dan een paar shots in de tuin, waar ik altijd zit te vissen en dan gaan we naar mijn fotogenieke Volvo 240 sedan uit 1983. We rijden naar het Hemmeland, waar we uitstappen, over het water uitkijken naar Marken en Volendam.
Dan is het klaar. We spreken af dat ik hem bel zodra mijn haar echt gaat uitvallen en Piep de restanten gaat afscheren, want dat is de planning. ’s Avonds al druppelen de eerste foto’s binnen. Het voelt als het begin van een mooie, langdurige samenwerking.
Ate Vegter, 21 november 2022









foto’s`; Merlijn Tishauser