2754 Tuinvogels

Het is winter en het is koud. De tuin ligt er prachtig berijpt bij. De lucht is leeg en het water hard. Binnen is het lekker warm, want we hebben een vast contract tot 2024 en maken deze laatste twee maanden van het jaar flinke winst op onze energierekening. Ik loop naar de werkkamer om iets te pakken en zie een dode merel liggen in een wolk van zwarte veren. Kut! Lilly the killer heeft weer toegeslagen.

Ik pak de arme vogel op, hij is echt dood, en ik wil hem in de Gft-container gooien, wanneer ik mij bedenk. Misschien heeft een roofvogel er nog een lekker maaltje aan. Ik loop naar buiten de tuin in. Ik maak groene stappen in het witte gras. Met een flinke zwaai jaag ik hem naar de eeuwige jachtvelden. Zijn eerste vlucht in het dodenrijk landt op het ijs. Ik weet niet of ik hier goed aan doe, maar ik heb het gedaan.

Ik loop terug naar huis, waarbij ik probeer in mijn eigen voetstappen te lopen, wat nog niet zo eenvoudig is. Ik ga naar binnen en denk aan brood. Er ligt nog een stuk oud stokbrood en een restje brioche op het aanrecht. Ik snij alles in kleine vogelstukjes en doe het in een glazen schaal. Daarmee loop ik naar buiten. Ik gooi het op het gras, over mijn nu nog groene voetstappen. Al voordat ik terug naar binnen ben hoor ik de meeuwen krijsen in de lucht. Even later zie ik ze duiken. Een grote wolk die zich op het brood stort. Op het gras ook rondscharrelende kraaien en kauwen die het brood voor de meeuwen wegkapen. Het is chaos en het is voorbij voordat je het weet. Even later herhaal ik het proces met brood uit de vriezer. Het is een mooi gezicht.

Later die middag stuurt Piep, die samen met Dassie Aïcha uitlaat, een filmpje met Tommy op het ijs: ‘Tommy, ga daar weg!’ roept ze. Het is een aandoenlijk gezicht. Het is winter en het is koud.

Ate Vegter, 14 december 2022

Advertentie