2757 Monnickendam, stad van tolerantie

Zo in de winter met ijs en sneeuw ligt de kleine stad Monnickendam er prachtig bij. De eerste schaatsers, misschien straks weer de ijszeilers als heersers over weer en wind. De haven en de markt, de Middendam, de twee Eindes met de wonderlijk oude monumenten, waar iedereen zo trots en zo zuinig op is. Het is allemaal mooi wat je ziet.

Monnickendam, stad van gewone mensen, van eerlijke, hartelijke, vrolijke mensen, zeg maar de stad waar je graag zou willen wonen, waar ik jaren geleden voor de liefde ben gekomen en met zoveel plezier ben gebleven tot op de huidige dag. Stad waar elke dag goed is, waar ik ben gaan vissen voor de poezen en een buitenbieb heb voor de lezers, waar mijn dochter opgroeide als kool en groot werd en ging puberen en waar we het hele machtige leven omarmen alsof ons leven ervan afhangt.

Stad waar iedereen vrij en gelijk is, waar iedereen vrolijk is als het goed gaat en bezorgd als er zorgen zijn, stad waarin meeleven geschreven staat op straat en in de lucht, waar het licht zoveel helderder lijkt dan overal elders, waar de zon mooier schijnt, zelfs als het vriest. Verscholen tussen het groen en het water is het voor mij de mooiste stad die ik ken.

Daarom juist, vanwege al die gelijkheid en tolerantie en schoonheid, is het zo verdomd jammer dat er mensen zijn die hun opvattingen niet anders kenbaar kunnen maken dan door de uitingen van liefde en gelijkheid van anderen in de hens te steken. Hoe kun je anders uitleggen dat de regenboogvlag aan de Grote Kerk in brand gestoken is? Welke zieke geest doet zoiets? Iemand die alleen door laf, anoniem vuur zijn mening durft te geven? Iemand die denkt dat je alleen maar hetero mag zijn? Iemand die misschien wel denkt dat je ook van God alleen maar hetero mag zijn? Iemand die vergeten is dat God zijn verbond met de mensen bezegelde met de regenboog? O, laat liefde bloeien als nooit tevoren.

Ate Vegter, 17 december 2022

Advertentie