Ik kom net van het Antoni van Leeuwenhoek (tijdgenoot van Vermeer en Rembrandt, maar veel ouder geworden, leer ik van Jan). Ik heb mijn bloed laten prikken. Het moet eigenlijk maandagmorgen voorafgaand aan de derde chemokuur, maar dan moet ik heel vroeg weg en daarna lang wachten op de uitslag, dus ik ga altijd liever de (werk-)dag van te voren. Ik heb om beide armen een verbandje, want ze prikte eerst niet goed en probeerde het daarna in de andere arm, wat beter ging, maar wat tot mijn verbazing met een nieuwe naald moest.
Nu op weg naar Toko Bandung, waar ik het avondeten haal voor Piep en mij, want Lief eet met haar vriendinnen buiten de deur. Ik kies voor nasi met zoete kip en rundvlees, boontjes en broccoli. Verder spekkoek en nog twee mij onbekende snacks voor onderweg. Inmiddels rij ik tussen Amsterdam en Broek in Waterland in de stralende zon naast groene weilanden die uiteen lijken te spatten van zonovergoten, overdadig Alpengroen. Het raakt mij midden in mijn geluksplekje (ook mannen hebben een g-spot) en omarmt mij met liefde. Ik kan het ook anders zeggen, maar waarom zou ik?
Ik heb dan weliswaar kanker, maar toch mooi geen ALS, geen reuma, geen COPD, geen hoe heet dat ook al weer Alzheimer, geen gebroken heup, geen staaroperatie en geen rollator. Er is zo ontzettend veel om dankbaar voor te zijn. Het kan niet op. Voorlopig tenminste, want het gaat natuurlijk wel op. Vanmorgen hebben we de schaatsen naar De Jong gebracht om te laten slijpen, maar ik zie nog nergens in de buurt schaatsers op het ijs. Misschien later, wie zal het zeggen.
Van de week werd ik gebeld door de redactie van het radioprogramma Dijkstra en Evenblij ter plekke. Ze maken elke week een rechtstreekse uitzending vanuit een plaats die in het nieuws is, deze week Monnickendam. Ze hebben mij als stadsdichter/columnist gevraagd om een ode aan Monnickendam te schrijven en voor te dragen. Er is niets gemakkelijker dan de loftrompet steken over Monnickendam, dus ik heb onmiddellijk ja gezegd. Het programma is zondagavond op NPO radio 1 van acht tot tien. Je kunt mij vanavond horen om negen uur direct na het nieuws en de reclame met mijn Ode aan Monnickendam.
Ate Vegter, 18 december 2022
Een uitnodiging om trots op te zijn – en wij zijn trots op JOU!
Well done bro 👍🤓♥️
LikeGeliked door 1 persoon