2771 Complicaties

We moeten om tien uur in het Antoni zijn en om twaalf uur word ik geopereerd aan de plasbuis zodat ik weer kan wateren. We gaan naar de zesde verdieping waar Niels ons begeleidt naar kamer C9, met mijn naam op de deur. Hij legt uit wat er gaat gebeuren en om elf uur vertrekken we naar de ok. Lief wacht in de centrale hal. Iedereen wil weten wanneer ik geboren ben en ik leg uit dat mijn moeder thuis wil bevallen, maar dat ze plotseling toch naar het ziekenhuis moet en dan in de groene, open sportwagen van dokter Wouters in vliegende vaart naar het St. Liduina racet, waar ik om tien voor zes geboren word op 21 mei 1953. De snelheid zit er gelijk in.

Zo maken we een praatje en ik zie op links een plastic kapje aanschuiven en dan ben ik weg. Ik word wakker en alles is goed gegaan. Ik krijg een waterijsje en blijf nog even op de uitslaapkamer. Dan weer terug naar C9, waar Lief mij opvangt.

Die nacht slaap ik heel slecht. ’s Morgens voel ik me brak, zwak en gammel. Judith doet alle controles. Ik zie haar schrikken. Ik heb 38.7 koorts. Ze belt de dokter en even later staat de hele kamer vol met doktoren, verpleegkundigen en specialisten. Ik hoor bacterie, bloedbaan en antibiotica en ik voel urgentie. Ik krijg direct twee brede antibiotica en ze sturen een kweekje op. Ik moet zeker nog vier, vijf dagen hier blijven. Dat is een tegenvaller en het raakt mij, ook omdat ik het nu aan Lief en Piep moet vertellen.

De hele ochtend is het druk aan mijn bed en een arts neemt de tijd om mij alles uit  te leggen. Dat is fijn. Bloeddruk, saturatie en temperatuur worden elk uur gecontroleerd. Ik krijg zuurstof en in de loop van de dag is de koorts weg. ’s Middags komt Lief en we bespreken de situatie. Het idee is dat zij gewoon overal naartoe gaat. Ik heb het hier heel goed en er is geen betere plek voor mij. ‘s Avonds komen Baukje en Kitty, wat heel gezellig is en tot mooie gesprekken leidt. Later op de avond maak ik met Denise mijn eerste wandelingetje naar de pantry, waar we een praatje maken en ik een sinaasappel eet.

Zojuist is de dokter weer geweest. Ze gaan nog onderzoeken of de plasbuis niet lek is. Maandag komt de uitslag van de kweek en dan weten ze welke antibioticapillen ik mee naar huis krijg. Ik kom dus op z’n vroegst maandag of dinsdag thuis.

Ate Vegter, 30 december 2022

Advertentie

13 Comments

  1. hè, wat jammer, maar idd , bij zoiets is dit wel de goeie plek om te zijn ..sterkte de komende dagen, ook voor lief en piep , groet Trees 🙋🤗

    Geliked door 1 persoon

  2. Sterkte Ate. Het weer is niet best dus gewoon in bed blijven. Ik neem aan dat je iets moois te lezen kunt vinden of misschien een E. Book
    Ik zit in een heel recent boek over. De Hoekse en Kabeljauwse twisten. En ben blij dat iemand anders dat. Heeft uitgezocht. Wat een ingewikkelde. Tijd was dat.
    Ik sta op de rol voor een onderzoek van struma en wil een scan van mijn hoofd ivm terugkerende lokale hoofdpijn.
    Ouder worden met hindernissen zullen we maar zeggen.
    Alvast de beste wensen👊🙏

    Like

      1. Het Antoni is natuurlijk een geweldig ziekenhuis met kundige en meestal lieve mensen. Het is lang geleden maar ik heb er ook ooit 2x gelegen. Word maar gauw beter,lieve groet aan jou en jedierbaren en toch een mooie Jaarwisseling met zoveel mogelijk fijne en goede dingen in het nieuwe jaar. Irene

        P.S. ik vind het zo stoer dat je n’importe quoi elke dag je column schrijft. Knap!!

        Geliked door 1 persoon

  3. Ai, dat is een kleine tegenvaller. Maar gelukkig ben je in heel goede handen. Wellicht gaat het herstel heel snel. Sterkte de komende dagen en alvast een heel goed, fijn en gelukkig 2023 toegewenst vanuit het altijd mooie Leiden.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s