2772 Een duizendklapper om het af te ronden

Het is nu vijf jaar geleden dat ik voor het laatst echt groot vuurwerk afsteek. Het is ook de eerste keer want nog nooit heb ik een echte Chinese duizendklapper gekocht. Het is op het Noordeinde, want met onze hechte vriendengroep vieren we oud en nieuw elk jaar bij een van ons en nu zijn ze op het Noordeinde aan de beurt.

Zo’n duizendklapper is een groot wiel dat je moet uitrollen anders zijn de gevolgen niet te overzien, dus dat doe ik en ik leg hem mooi midden op de weg zodat iedereen zoveel mogelijk afstand kan houden, wat later niet onbelangrijk blijkt. Ik steek hem aan. Het hele proces van voorbereiden en uitrollen heeft de aandacht getrokken en nu ik het aansteektouw bij het lont houd is de spanning optimaal. Even gloeit het op en daar begint een donderend geraas. Het vuur vliegt kronkelend over de weg als een Chinese draak die in zijn staart gebeten is. Het duurt langer dan ik vooraf in gedachten heb en de hele explosieve ruimte is groter dan verwacht. In mijn ooghoek zie ik kinderen, waaronder Piep van op dat moment negen, naar binnen vluchten. Dan is het stil. Zo stil als het alleen is na een grote klap. Het is de stilte na de storm. Dan is er alweer ander vuurwerk en het moment voorbij.

Ik loop naar binnen, waar ik Piep aantref met haar vriendin en hun moeders. Hoe moeders dat toch altijd zo snel flikken is mij een compleet raadsel, maar ze zijn altijd waar ze moeten zijn. Er is grote consternatie want beide meiden zijn in hun gezicht geraakt door deeltjes van de vonkenregen van mijn duizendklapper. Wat een misser! De schade is gelukkig beperkt tot wat oppervlakkige pijnlijkheden, maar ik krijg nog wel een berispende blik van een andere vader en voor mijzelf voelt het ook niet goed. Afijn, dat was de laatste grote klap. Nu koop ik alleen nog kindervuurwerk voor Piep, die er net zo van geniet als ik vroeger.

Ate Vegter, 31 december 2022

Advertentie