Zaterdag is een heldere, rustige dag die verloren gaat aan de krant, puzzels en schaatsen. We doen nog wat boodschappen en ’s avonds kijken we naar de eerste aflevering van Wie is de Mol. Piep en ik spelen mee op de app. Piep verdeelt haar punten strategisch over meerdere kandidaten en ik speel alles of niets en zet al mijn punten op Ranomi Kromowidjojo. Ik stem niet op de mol, maar op wie ik denk dat het verste komt. Ik denk dat Ranomi een echte winnaar is, dat ze de druk goed aankan, rustig blijft en slim is, intelligent zo je wilt. Voorlopig is het dus veilig om haar mijn stem te gunnen.
’s Middag drinken we een borrel met JenJ en de kinderen, die net terug zijn van vakantie in Aywaille, waar wij van de zomer ook waren. Het is heel gezellig met lekkere kaas en worst van Zuid. Johan heeft een mooi boek over Rotterdam voor mij gekocht, dat is altijd in de roos. De kinderen willen ook graag samen eten en zo voegen we onze kookkunsten samen en duiken we het begin van de avond in.
We praten over van alles en op een onbewaakt ogenblik laat ik me ontvallen dat ik inmiddels ouder ben dan iedereen, wat in dit gezelschap waar is, maar daarbuiten lang niet altijd. Inmiddels ben ik wel ouder dan mijn grootouders, de ouders van mijn moeder, op de schoorsteenmantel, Wobbe Meter en Baukje Storteboom. Sinds hun overlijden begin jaren zeventig stond deze foto thuis op de televisie. Ik haal de foto uit het lijstje omdat ik weet dat er een datum op de achterkant staat: 31 mei 1952. Ik ben dan nog niet geboren, maar heb ze inmiddels wel ingehaald want op die datum zijn ze 67 en 59 jaar oud. Dat is opmerkelijk want ik heb ze altijd gezien als grootouders en ouder dan ik. Ik zoek nog even de trouwakte erbij van 4 mei 1911 en zie dat alles klopt. Uiteindelijk zijn ze wel ouder geworden dan ik nu ben, maar dat is van later zorg. Die bril kan tegenwoordig weer heel goed.
Ate Vegter, 8 januari 2023
ate vegter 