2793 Een dag van niks

Vandaag is een dag van mogelijkheden. We hebben geen afspraken en er staat niets op de planning. Niets hoeft en alles is mogelijk. Ik hou erg van zulke dagen. Nu kan ik misschien weer wat verder lezen in Schroder van Amity Gaige, over een jongetje in Amerika, kind van Duitse immigranten, dat zich aanmeldt voor een zomerkamp, maar niet als Eric Schroder, maar als Eric Kennedy, want hij wil tussen de andere jongens en meisjes zo Amerikaans mogelijk zijn. Je begrijpt dat dit tot allerlei verwikkelingen leidt, zeker als hij zijn pseudoniem nog even aanhoudt.

Verder zijn we aan het kijken waar we heen gaan, Jelle zal wel zien, in de zomervakantie. We gaan midden augustus een weekje naar camping Buitenland met BenI en daarvoor staan nog twee weken open. Ik zag een mooie autovakantie van de ANWB naar Zweden, maar uiteindelijk werd dat toch te duur en te ver. Toen dachten we aan Italia, zo ergens rond de grote meren, maar nu richten we onze aandacht op Normandië, waar we twee jaar geleden erg van genoten hebben. We hebben twee huisjes gevonden, in Brachy en in Marais du Cotentin et du Bessin, beide in Normandië, maar het ene huisje wel een stukje verder. We konden niet kiezen en nu doen we in elk huisje een week, maar we hebben nog niet besloten.

Dat is het voordeel van besluiteloosheid, dat alles nog open staat. We zouden bij wijze van spreken nu alsnog naar Zweden of Italië kunnen gaan, om het nog maar niet te hebben of Bali, Turkije, de Verenigde Staten of Brazilië. Alles ligt nog binnen handbereik. Dat doet mij denken aan Maarten ’t Hart die met een dubbeltje de snoepwinkel binnengaat en ervan geniet dat hij alles kan kiezen zolang hij nog niet gekozen heeft. Zodra hij kiest door een polkabrok of duimdrop, zoethout of een lange veter vervallen alle andere mogelijkheden. En zo is het ook met het boeken van een vakantie. We zien wel waar de Volvo ons brengt.

Ate Vegter, 20 januari 2023

Advertentie