2799 Armoede is een gretig roofdier

Het is misschien niet chic om over geld te praten, maar ik ben toch blij dat wij deze maand iets meer te besteden hebben dan vorig jaar. Het is een onderwerp waar mensen niet graag over praten heb ik gemerkt. De een omzeilt het met wedervragen en de ander meldt eenvoudig dat hij niet over geld praat. Tja, daar zit je dan. Ik praat graag over alles. Hoe lang is het niet geleden dat de pensioenen verhoogd zijn en wie kan zich zijn laatste salarisverhoging nog herinneren? Laatst zei iemand tegen zijn baas, ik heb al heel lang geen loonsverhoging gekregen en toen zei die baas, je hebt er nooit om gevraagd. Daarna zijn ze samen om de tafel gaan zitten, zo gaat het verhaal.

Het zijn zware tijden en ook in het komende jaar ligt de armoede voor veel mensen op de loer als een gretig roofdier. Gelukkig worden hier en daar maatregelen genomen om al te exorbitante prijsstijgingen te compenseren en veel mensen kunnen ook zelf iets aan hun situatie doen. Toch is het moeilijk te accepteren dat er in een rijk land als Nederland zoveel groeiende armoede is. Ik heb daar ook geen oplossing voor. Ik ben in de jaren tachtig van de vorige eeuw zelf een tijd zonder werk geweest en weet nog goed hoe lastig het is om dan de eindjes aan elkaar te knopen. En in mijn tijd als teammanager bij de Dienst Werk en Inkomen van de gemeente Amsterdam heb ik meer armoede en ellende gezien dan mij lief is.

Hoe dan nu verder? Een verdere verhoging van het minimumloon? De bijstand zodanig verhogen dat je ook van kunt bestaan? Het lijkt mij dat dat toch een eerste voorwaarde is voor een basisuitkering. Een basisloon voor iedereen zoals Rutger Bregman zegt? Luister naar verstandige mensen als Arjan Vliegenthart van het Nibud. Hij zit er met zijn neus bovenop. Kijk ook eens om je heen waar je zelf nog kunt helpen – en durf te vragen hoe het gaat. Het zijn zware tijden voor menigeen.

Ate Vegter, 26 januari 2023