2805 Zeer hoge waterstanden

Apeldoorn, 1 februari 1953. Het is zondagmorgen acht uur. Mijn moeder staat voor de spiegel. Ik ben er niet en ik ben erbij. Ze kamt haar haar in lange slagen. Dan pakt ze een knot en vouwt haar eigen haar er zorgvuldig omheen. Zo wordt ze mijn moeder. Het is een dagelijks ritueel, wat op zondag wordt aangevuld met een hoed, die langzaam als een vliegende schotel op haar hoofd neerdaalt. Ze neemt een slokje thee. Op de achtergrond speelt de radio. Eerst nog muziek, dan volgt het nieuws:

‘Goedemorgen luisteraars, hier is Hilversum, Nederland. Het is vandaag 1 februari 1953. De nieuwsdienst voor de Nederlandse radio-unie, verzorgd door het Algemeen Nederlands Persbureau, ANP, begint de uitzendingen van vandaag met nieuws in beide programma’s. In verscheidene plaatsen in het westen van het land is de noodtoestand ontstaan door abnormaal hoge waterstand. Mededelingen hierover van uiteenlopende ernst bereikten ons tot nu toe uit Zwijndrecht, Dordrecht, Rotterdam, Maassluis, Willemstad, Cadzand, Meliszand, Kruiningen, Texel. Het KNMI schrijft de abnormaal hoge waterstanden toe aan het feit dat de storm gepaard ging met springtij. Intussen neemt de storm langzaam af. Het hoogtepunt van de zeer zware storm is ons land gepasseerd.’

De stem klinkt lijzig en heeft geen enkele haast om het rampzalige nieuws over te brengen. Mijn moeder draait het volume wat hoger en gaat aan tafel zitten. Wanneer de kinderen beneden komen en bezit nemen van de kamer maant mijn moeder hen tot stilte en aandacht. Ze wijst daarbij op de radio, die niet ophoudt met gezaghebbende stem het onheil te verkondigen. Toch moet de ochtend verder. Om half tien wacht de kerkdienst. Bijbels, collectegeld en pepermunten worden in stilte verdeeld, een ritueel dat zich wekelijks voltrekt en dat zich niet laat ophouden. Mijn moeder zal na de kerk in sobere gesprekken aandacht geven aan het noodlot van het westen. Ik ben erbij en ik ben er niet. Mijn moeder is ruim vijf maanden zwanger. Op 21 mei van dit rampjaar 1953 word ik geboren. Zo wordt ze mijn moeder.

Ate Vegter, 1 februari 2023

Advertentie