Zoals augustus met zijn hitte de langste maand van de zomer is, zo is februari de langste wintermaand. Het houdt maar niet op. Het zijn maar achtentwintig dagen zijn, maar die kou, die eindeloos snijdende wind, die jachtende hagelbuien, ze maken het tot een driesterren winter met openstaande deuren. Ik hou echt van een goeie winter met sneeuw en ijs en schaatsen en sleetje rijden en sneeuwballen gooien en lekker slippen met de Volvo. Ik haal graag de wieldoppen van de velgen zodat het winterbanden lijken, maar winter hebben we nauwelijks gehad en dan zo’n koufront aan het einde, mij doe je er geen plezier mee.
Heerlijk dat het nu maart is en de lente weer gaat komen. Lief is zaterdag druk in de weer geweest met de tuin. Ze haalt alle losse rotzooi eruit en ik doe die dan in de GFT-bak. Weet je nog, dat je vroeger gewoon in de tuin kon zitten? Dat de zon scheen en dat het buiten aangenamer was dan binnen? Dat komt binnenkort allemaal weer terug.
Het is voorjaarsvakantie en Piep was een paar dagen naar Groningen, logeren bij een vriendinnetje. We hadden de hele reis op papier staan en al wel tien keer doorgenomen, want het was de eerste keer dat ze alleen zo ver weg ging. Ik moet wel bekennen dat wij het als ouders nog spannender vonden dan zij zelf en we mogen het er ook niet steeds over hebben. We hebben haar in Zwolle weer opgehaald en toen was alles weer goed.
Zelf ging ik op mijn veertiende in de zomervakantie ook alleen met de trein naar Groningen. Mijn oom Jan en tante Els hadden een kwekerij in Sappemeer en daar mocht ik dan een paar weken logeren, in de weg lopen en met oom Jan mee naar de veiling. Het waren mooie jaren en mijn tante was nog gemoedelijker dan mijn vader en altijd vriendelijk. Zelden ben ik gelukkiger geweest dan daar op die kwekerij aan de Noorderstraat in Sappemeer, maar ook dat is allemaal voorbij.
Ate Vegter, 2 maart 2023