We liepen vroeger niet zoals nu de hele dag met een camera op zak. Alleen bij bijzondere gelegenheid werden er foto’s gemaakt. Ik heb fotoboeken van vakanties, mijn tijd in de kibboets in Israël en mijn diensttijd. En binnen die fotoboeken geldt min of meer hetzelfde. Ik heb foto’s van de schietoefeningen, de oefeningen in het buitenland, de voorbereidingen voor Prinsjesdag en Prinsjesdag zelf. Een paar foto’s van het gewone dagelijks leven in de kazerne, maar toch niet veel. Daarnaast heb ik mijn hoofd met herinneringen. Vaak vallen die samen met de foto’s, of het zijn herinneringen aan de foto’s omdat ik me het moment van de foto niet meer kan herinneren. En herinneringen aan momenten waar geen foto’s van zijn.
In het hoofdgebouw van het kazerneterrein was de Welzijnswinkel. Hier kon je van alles kopen zoals boeken en platen, maar ook praktische spullen die het leven van een militair veraangenamen zoals condooms en ansichtkaarten, souvenirs en handige hebbedingetjes zoals een schoenpoetssetje voor onderweg. Aan alles was gedacht en de man die daar achter de toonbank stond was ook nog een beetje te dik en de vriendelijkheid zelve, een mooi contrast met de militaire leiding. Ik kocht daar de elpee Songs in the Key of Life van Stevie Wonder, zijn mooiste en meest verkochte album ooit, met talloze hits als Isn’t she lovely en Sir Duke.
Ik herinner mij nog goed de wekelijks treinreizen van Rotterdam naar Arnhem en terug, in die smerige Duitse treinen met coupé’s met een lange gang ernaast, onbestemde bruinbeige bekleding op de banken en een van ongemak zwangere lucht. Ik ging niet altijd met de trein want gedurende vele maanden ben ik meegereden met een jongen uit Rotterdam, die mij op maandagmorgen in alle vroegte op de Ringdijk oppikte in zijn Citroën Amy 8. Samen reden we dan onder begeleiding van Tavares en meer van dat soort muziek naar Arnhem.
Daar tussendoor zweven nog allerlei herinneringen die nergens willen landen, maar die gaan over de gewone dagen waarop verder niets gebeurde. De wandeling aan het eind van de dag naar de onderofficiersmess, met witbrood en gebakken eieren, porseleinen melkbekers, nasi, hutspot en doorgekookte aardappels, groenten en vlees. Daar gingen we op een avond naar de film, verzorgd door de Welzijnszorg, Jaws van Steven Spielberg. Ik weet nog precies waar in de film ik me kapot schrok en hoe koud en eenzaam het kazerneterrein aanvoelde na afloop.
Ate Vegter, 8 maart 2023
ate vegter 