na het leven is vurrukkulluk ben ik begonnen in een heer vertelt, eerste en laatste gesprekken van robin lutz met marten toonder, geïnspireerd door ons familiebezoekje aan het museum of comic art (moca) in noordwijk, een prachtig boek met heel mooie filosofische gesprekken over het leven en de dood en het scheppen van werelden en verhalen. maar hoe mooi het boek ook is, het is te groot om in bed te lezen en omdat mijn stapeltje boeken op het nachtkastje nu geslonken is tot maar één boek, ben ik daar maar aan begonnen, gesprekken van wilma de rek met stand-up filosoof rené gude, denker des vaderlands en oprichter van filosofie magazine.
de gesprekken van wilma met rené zijn uitgegroeid tot een heerlijk boek, ik kan het niet anders zeggen. wanneer ik in een donker verleden twee jaar psychologie studeer in leiden, schrijf ik me het tweede jaar ook in voor filosofie, de helderste beslissing van die tijd. de colleges worden gegeven op maandagmiddag van vier tot zes, in de kleine benedenzaal van het academiegebouw aan het rapenburg, waar je in het zweetkamertje ernaast de talloze handtekeningen kan vinden van hier in het verleden afgestudeerde beroemdheden. ik geniet volop van die colleges over descartes, kant en hegel, omdat de middag rond die tijd aan de avond ten prooi valt en er niets mooiers is dan juist rond die tijd met elkaar over het leven te filosoferen. nu ik rené gudde lees ben ik onmiddellijk weer in die prachtige zaal met zijn vele herinneringen, want ook hij begint gewoon bij de basis, descartes, kant en hegel.
een van de moeilijkste aspecten van de filosofie is naar mijn opvatting de verbinding met het dagelijks leven en een eenvoudige uitleg van de verschillende filosofieën en hun plaats in de tijd. rené gude kan dat als geen ander en dat maakt het boek tot een feest om te lezen, met hoofdstukken over hoe we het met elkaar uithouden, waarom taal onze glorie en onze misère is, waarom wij willen veranderen en tegelijk de dingen willen laten zoals ze zijn, waarom politici aan stemmingmakerij zouden moeten doen, waarom god net zo’n nuttige uitvinding is als de olympische spelen, waarom wij niet leren van onze fouten, waarom hoogmoed, afgunst, toorn, luiheid, gierigheid, gulzigheid en onkuisheid niet alleen maar verkeerd zijn en waarom het goed is dat we langer sterven.
wie kan hier weerstand aan bieden? ga naar de nimo of je eigen lokale boekhandel en lees alles van gude. je zal er geen spijt van krijgen, maar je kunt het ook laten, zoals je alles kunt doen en laten in het dagelijks leven.
ate vegter, 20 maart 2023
ate vegter 
Geweldige filosoof, Gude! Je schrijft mooi over René in je boeiende blog, ook als je vertelt over je filosofiestudie. Je staat bij mijn favorieten nu.
– Gude schrijft inderdaad nooit om te overtuigen maar recht uit zijn hart en eerlijk. (Jij schrijft net zo sympathiek als Gude.)
– Vooral het hoofdstuk VII in zijn boek over zijn niet zulke beste ervaringen met religie, trok mij (natuurlijk) aan. Hij heeft veel foute, vreemde tot bizarre aannames over religie meegekregen in zijn leven, helaas.
– Ik moet bij hem aan Meester Eckhart denken die tegen hem gezegd zou hebben: stop met die materialistisch denkwijze, maar maak gebruik van de religieuze (mystieke) denkwijze: dan kunnen de eeuwige dingen in het juiste perspectief worden gezet.
Eckhart: ‘Het ene is naar de tijd gekeerd en brengt het zinneleven voort, terwijl het andere naar God gewend en in de eeuwigheid gesteld is’. 🦋
Gude zal intussen nog altijd druk in gesprek zijn met de ‘almachtige’ zoals hij God (cynisch) noemt. Ik hoop dat hij God kan vergeven! 😉
LikeGeliked door 1 persoon
dankjewel!
LikeLike